Биолошко војување

Биолошкото војување, исто така е познато како војување користејќи микрорганизмите, употребата на патогени како што се вирусите, бактериите и други болести кои предизвикуваат биолошки агенси или отрови произведени од нив како биолошко оружје или „биооружје“.

Светска карта со симболи за опасност од ОМУ поставени на неа

Постои јасно преклопување помеѓу биолошко војување и хемиско војување, како и употребата на отрови произведени од страна на живите организми се сметало неетично според одредбите со ковенцијата на двете биолошки и отровни оружја и конвенцијата за хемиско оружје. Отровите кои се од органско потекло, често се нарекуваат „midspectrum agents“.

Биолошкото оружје може да биде наменето за да убие, лиши, или сериозно да нарушат одредено лице, група на луѓе, па дури и цело население. Тоа исто така може да се дефинира како материјалното или одбрана против ваквата професија. Биолошкото војување е воена техника која може да биде користена од страна на националистичките држави или ненационалистичките групи. Во вториот случај, или ако националистичка држава ја користи тајно, тоа може да се смета за биолошки тероризам.^[1] Женевската конвенција ја ограничува употребата на биолошко и хемиско оружје, како и правото да се користи за остварување воени цели.^[2]

Наводи

1. Вилис, Марк; Лајос Рожа, Малколм Дандо (2006), Смртоносна култура: Биолошкото оружје од 1945 па наваму, универзитет Харвард, стр. 284–293, 301–303, ISBN 0-674-01699-8
2. Колин Греј. (2007). Уште едно крваво столетие: Идните војни. Стр. 265 до 266. Феникс. ISBN 0-304-36734-6.

Надворешни врски

• Биолошкото оружје и меѓународното хуманитарно право Архивирано на 11 август 2010 г. — ICRC
• WHO: Последици по здравјето од биолошкото и хемиско оружје Архивирано на 1 ноември 2001 г.