From Wikipedia, the free encyclopedia
Апокалипса денес (англиски: Apocalypse Now) — американски филм од 1979 година, во режија на Френсис Форд Копола. Главните улоги ги толкуваат: Мартин Шин, Марлон Брандо, Роберт Дувал, Харисон Форд, Скот Глен и Денис Хопер. Филмот освоил вкупно 22 награди и имал уште 30 други номинации. Во 1979 година, филмот освоил две награди на Канскиот фестивал („Златна палма“ и „FIPRESCI“). Во 1980 година, филмот добил две награди „Оскар“, и тоа за најдобра кинематографија и за најдобар звук. Истата година, филмот освоил и три награди „Златен глобус“ (за најдобар режисер, најдобро сценарио и најдобра машка споредна улога); две награди на „БАФТА“ (Копола за најдобра режија и Дувал за најдобра машка споредна улога); две награди „Греми“.[1]
| „Апокалипса денес“ | |
|---|---|
 | |
| Режисер | Френсис Форд Копола |
| Продуцент | Френсис Форд Копола |
| Сценарист | Џон Милиус Френсис Форд Копола Мајкл Хер |
| Главни улоги | Марлон Брандо Роберт Дувал Мартин Шин Фредерико Форест Алберт Хол Сем Ботомс Лауренс Фишборн Денис Хопер |
| Музика | Кармин Копола Френсис Форд Копола |
| Кинематографија | Виторио Стотаро |
| Монтажа | Ричард Маркс Волтер Мурх Џералд Б. Гринберг Лиза Фрухтмен |
| Студио | Omni Zoetrope |
| Дистрибутер | United Artists |
| Премиера | мај 10 1979 (Кански) август 15 1979 (САД) |
| Времетраење | 153 минути |
| Земја | САД |
| Јазик | англиски |
| Буџет | $31.5 милиони |
| Бруто заработка | $150 милиони |
За време на војната во Виетнам, полковникот Вилард (Мартин Шин) добива задача да го убие полковникот Курц (Марлон Брандо), кој се одметнал од армијата и вовел диктатура во едно зафрлено, но нетутрално место во Камбоџа. Вилард, за својата мисија, му се приклучува на морнарскиот патнични брод, под команда на "Шефот". "Шефот" е придружен од Ленс, "Чеф" и г-дин "Клин". Тензиите растат кога "Шефот" ги поставува другите цели над целите над Вилард, исто така Вилард верува дека го води морнарскиот патнични брод. Една нок, екипажот стигнува кај американскиот До Ланг мост и се принудени да продолжаат откако не можаат да го најдаат командантот. Во меѓувреме, Вилард добида повеќе информации за Курц и истиот ден се случуваат две трагедии каде што г-дин "Клин" и "Шефот" се убиени во еден напад. Вилард е принуден да продолжи со останатиот екипаж и стигнува во седиштето на Курц. Вилард е приведен од Курц, затворен и мачен неколку дена. За тоа време, Курц го учи Вилард на некои работи и му кажува разни теории. Потоа, Вилард е ослободен и се здобива со право на контрола на логорот. Курц, знаејќи дека ќе умре, го замолува Вилард, по неговата смрт, да му каже на неговиот син за него. Вилард, спремен да ја заврши својата мисија, се опремува со голем нож и за време на церемонија, скришно влегува во логорот на Курц и го убива самиот Курц. Вилард потоа го напуштува седишето на Курц заедно со Ленс, единствениот преживеан од екипажот на морнарскиот патнични брод.
Додека работел како асистент за Френсис Форд Копола на "Дождливи Луѓето", Џорџ Лукас и Стивен Спилберг го поттикнале својот пријател и режисер Џон Милиус да напише филм за Виетнамската војна. Милиус сакал да волонтира за војната и бил разочаран кога бил одбиен поради неговата астма. Милиус излегол со идејата за адаптирање на новелата "Срцето на темнината", на Џозеф Конрад, која се работи за Виетнамската војна. Тој го прочитал романот кога бил тинејџер и бил потсетен од еден од предавачите на колеџот дека имало неколку неуспешни обиди да се адаптира новелата во филм.
Копола му дал на Милиус 15.000 долари за да го напише сценариото со ветување за дополнителни 10.000 долари, ако е одобрено. Милиус тврди дека тој го напишал сценариото на филмот во 1969 година и првично го нарекол "Психоделичниот војник".Тој сакал да го користи романот на Конрад како "еден вид алегорија, би било премногу едноставно да се следи целата новелата".
Милиус го засновал ликот на Вилард и малку од Курц на неговиот пријател, Фред Рекер.
Еднаш. Копола му рекол на Милиус да ја напише секоја сцена која би сакал да влезе во филмот и тој напишал над илјада страни. Милиус го сменил насловот на филмот во "Апокалипса денес", откако беше инспириран од копче со значка популарна кај хипиците во текот на 1960-тите години, на која пишувало "Нирвана денес". Тој бил исто така под влијание на една статија напишана од Мајкл Хер, насловена како "Битката за Кех Санх", која се однесуваше на дрогата, рокенролот и за луѓе што го повикуваат воздушни напади на себе. Беше инспириран и од филмови како "д-р Strangelove".
Милиус немаше желба да го режира филмот и чувствуваше дека Лукас е вистинската личност за оваа работа. Лукас работеше со Милиус четири години во развојот на филмот, заедно со неговата работа на други филмови, вклучувајќи го и неговото сценарио за Војна на ѕвездите. Тој му пристапил на "Апокалипса денес" како црна комедија и имал намера да го снима филмот откако ќе го направи "THX 1138", со снимање кое започнувало во 1971 година. Пријателот и продуцент на Лукас, Гери Курц отпатувал за Филипините, барајќи соодветни локации за снимањето на филмот. Тие планирале да го снимаат филмот и во полињата за ориз помеѓу Стоктон и Сакраменто, Калифорнија, и на локацијата во Виетнам, со буџет од 2 милиони долари. Лукас одлучи да го остави проектот, бидејќи работеше на филмовите "Американски графит" и "Војна на ѕвездите".
Во пролетта 1974 година, Копола разговараше со пријателите и копродуцентите Фред Рус и Греј Фредериксон за идејата за произведување на филмот. Тој потоа го замолил Лукас, а потоа и Милиус да го режира Апокалипса сега, но и двајцата беа вклучени во други проекти, во случајот на Лукас, тој имаше зелено светло за да го направи "Војна на ѕвездите" и ја одби понудата да го режира "Апокалипса денес". Без друга опција, Копола решил да го направи филмот сам. Во 1975 година, промовирајќи го Кум II во Австралија, Копола и неговите продуценти ги разгледаа можните локации за "Апокалипса Денес" во Кернс во северниот дел на Квинсленд, каде што имаше џунгла која личи на Виетнам. Тој сепак одлучи да го направи својот филм на Филипините за пристап до американската опрема и евтината работна сила. Координаторот на продукцијата Фред Руос веќе имал направено два нискобуџетни филмови таму за Монте Хелмен, и имаа пријатели и контакти во земјата. Копола ги поминал последните неколку месеци во 1975 година променувајќи го сценариото на Милиус и преговарајќи со Обединетите уметници за да обезбеди финансирање за производство. Според Фредериксон, буџетот бил проценет помеѓу 12 и 14 милиони долари. American Zoetrope на Копола собрал 8 милиони долари од дистрибутери надвор од САД и 7,5 милиони долари од Обединетите уметници, кои претпоставуваа дека во филмот ќе глумаат Марлон Брандо, Стив Меквин и Џин Хакман. Фредериксон отишол на Филипините и имаше вечера со тогашниот претседател Фердинанд Маркос за да ја формализира поддршката за производство и да им дозволи да користат дел од воената опрема на земјата. Стив Меквин беше првиот избор на Копола за улогата на Вилард, но глумецот не ја прифатил улогата, бидејќи не сакаше да ја напушти Америка за 17 недели. На Ал Пачино, исто така, му беше понудена улогата, но тој исто така не сакал да биде далеку толку долго време и се плашел да се разболи во џунглата како што сторил во Доминиканската Република за време на снимањето на "Кум II. На Џек Николсон, Роберт Редфорд и Џејмс Кан им беше понудена улогата на Курц или Вилард. На Томи Ли Џонс, Кеит Карадин, Ник Нолте и Фредерик Форест исто така им беше понудена улогата на Вилард. На 1 март 1976 година, Копола и неговото семејство отпатувале во Манила и изнајмиле голема куќа таму за петмесечното снимање. Тајфунот Олга ги уништи филмските сетови на Иба и на 26 мај 1976 година, производството беше затворено. Еден дел од екипажот бил заглавен во хотел, а другите биле во мали куќи кои биле имобилизирани од невремето. Сетот плејмејкерите беше уништен, уништувајќи го снимањето за еден месец што беше закажано. Најголем дел од глумците и екипажот се вратија во САД од шест до осум недели. Тавуларис и неговиот тим останале да разузнаваат нови локации и повторно да го изградат плејмејкерскиот сет на друго место. Исто така, производството имаше телохранители и еден ден целиот платен список бил украден. Според сопругата на Копола, Елеонор, филмот траел шест недели зад распоредот и 2 милиони долари повеќе од буџетот, тој морал да го понуди својот автомобил, својата куќа и профитот на Кум како безбедност дека ќе го заврши филмот. Копола се вратил во САД во јуни 1976 година. Тој прочитал книга за Џенгис Кан за подобро да се справи со ликот на Курц. По започнувањето на снимањето, Марлон Брандо пристигна во Манила со прекумерна тежина и почна да соработува со Копола за да го преработи крајот. Директорот ја минимизираше тежината на Брандо, облекувајќи го во црно, фотографирајќи го само неговото лице и ангажираше уште еден, повисок глумец да игра како двојник за него, во обид да го прикаже Курц како речиси митски лик. По Божиќ 1976, Копола требаше да го импровизира крајот на филмот. Тој се вратил на Филипините во почетокот на 1977 година и продолжил да снима. На 5 март 1977 година, Шин имаше срцев удар и се бореше за една четвртина од километар за да стигне до помош. Дотогаш, филмот веќе беше премногу над буџетот, па дури и тој се загрижи дека финансирањето ќе биде прекинато ако зборот за неговата состојба е стигнат до инвеститорите, и тврдеше дека претрпел топлотен удар. Тој се врати на состанокот на 19 април. Неколку сцени беа исечени од главниот филм, но нив ги има во алтернативната верзија на "Апокалипса Денес"," Апокалипса Денес Редукс". Снимањето завршило на 21 мај 1977 година.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
