Харолд I
крал на Англија / From Wikipedia, the free encyclopedia
Харолд I (починал на 17 март 1040 година), познат и како Харолд Брзоногиот, бил Крал на англискиот јазик од 1035 до 1040 година. Прекарот на Харолд „Брзоногиот“ (Harefoot, букв. „зајачко стапало“) првпат е забележан како „Харефо“ или „Харефа“ во дванаесеттиот век во историјата на опатија Ели, а според некои доцносредновековни хроничари тоа значело дека тој бил „флота на нога“. [б 1] [1]
Харолд I | |
---|---|
Harold Harefoot in the 13th century The Life of King Edward the Confessor by Matthew Paris | |
King of the English | |
На престол | 12 November 1035 – 17 March 1040 |
Претходник | Cnut the Great |
Наследник | Harthacnut |
Починал(а) | 17 March 1040 Oxford, England |
Почивалиште | St. Clement Danes, Westminster, England |
Сопружник | Ælfgifu? |
Деца | Ælfwine? |
Династија | Jelling dynasty |
Татко | Cnut the Great |
Мајка | Ælfgifu of Northampton |
Синот на Кнут Велики и Елфгифу од Нортхемптон, Харолд бил избран за регент на Англија по смртта на неговиот татко во 1035 година. Тој првично владеел со Англија на местото на неговиот брат Хартакнут, кој бил заглавен во Данска поради бунтот во Норвешка кој го соборил нивниот брат Свеин. Иако Харолд сакал да биде крунисан за крал од 1035 година, Етелнот, Архиепископ од Кентербери, одбил да го стори тоа. Дури во 1037 година, Харолд, поддржан од грофот Леофрик и многу други, официјално бил прогласен за крал. Истата година, двајцата полубраќа на Харолд, Едвард и Алфред се вратиле во Англија со значителна воена сила. Алфред бил заробен од Ерл Годвин, кој го запленил и бил предаден на придружба на луѓе лојални на Харолд. Додека бил на пат кон Ели, тој бил ослепен и набргу потоа умрел од раните.
Харолд умрел во 1040 година, владеејќи само пет години. Неговиот полубрат Хартакнут набрзо се вратил и мирно го зазел кралството. Харолд првично бил погребан во Вестминстер, но на Хартакнут неговото тело го одвлекле и го фрлиле во ограда во непосредна близина на реката Темза. Телото по кратко време било земено од рибар и веднаш однесено кај Данците кои чесно го погребале на нивните гробишта во Лондон.