Фина структура
From Wikipedia, the free encyclopedia
Фина структура — разделувањето на атомските спектрални линии кое се должи на спинот на електронот и релативистичките исправки до нерелативистичката Шредингерова равенка.
Целата структурата на спектралните линии се согледува преку линискиот спектар, кој е предвиден од страна на квантната механика на не-релативистички електрони кои немаат спин. За водородниот атом, целокупното ниво на распределбата на енергија зависи исклучиво од основниот главен квантен број n. Меѓутоа, за многу попрецизен модел се земаат предвид релативистичките ефекти и спиновите, кој го разбиваат изродувањето на енергетските нивоа со што доведуваат до поделба на спектралните линии. Големината на Фината структура во однос на целата структура на енергии е од големина на (Zα)2Zα) каде што Z е атомскиот број а α е константата на фината структура, бездимензионален број кој изнесува приближно .
фината структура може да се подели на три соодветни поими: кинетичка енергија, спинска орбита и Дарвнинов метод. Целосниот Хамилтонијан е запишан со равенката :
Ова може да се забележи од нерелативистичката приближност на Дирковата равенка.