From Wikipedia, the free encyclopedia
Усучена парица, често и бакарна парица — вид ожичување каде два проводници кои образуваат едно електрично коло, се меѓусебно усучени за да се намали електромагнетната интерференција (EMI) од надворешните извори; на пример, електромагнетно зрачење од незаштитени телефонски кабли (UTP), и преслушување помеѓу соседни кабли. Усучената парица е пронајдок на Александар Грејам Бел.
Во операции со балансиран пар, двете жици носат исти и спротивни сигнали и одредиштето ја детектира разликата помеѓу овие две жици. Ова е познато како диференцијален облик на трансмисија. Изворите на звук воведуваат сигнали во жиците со соединување на електрични или магнетни полиња и притоа се стремат кон еднакво соеднинување во двете жици. На овој начин звукот произведува општо познат сигнал, кој се предава на примачот при појава на карактеристичниот сигнал. Овој метод не функционира кога изворот на звукот е близу до сигналните жици; поблиска жица би се соединила со звукот по цврсто, што вообичаеното отфрлање на примачот не би успеал да го отстрани. Овој проблем е особено очигледен во телекомуникациските кабли каде парови од ист кабел се еден до друг на големи растојанија. Еден пар може да предизвика преслушување на друг и тоа претставува додаток на должината на кабелот. Испреплетувањето на паровите го гледа овој ефект како на секој пола свиок, жицата поблиску до изворот на звукот да се менува. Обезбедувањето со интерферентен извор останува непроменето, или пак скоро непроменето, односно на растојание од еден свиок, предизвиканиот звук е вообичаен. Диференцијалното сигнализирање исто така ја намалува електромагнетно зрачење на кабелот, заедно со придруженото ослабување, дозволувајќи големо растојание помеѓу размените.
Ратата на испреплетување (наречена уште и степен на испреплетување, која најчесто се мери со број на свиоци во еден метар) претставува дел од спецификацијата за даден тип на кабел. Онаму каде блиските кабли имаат иста рата на испреплетување, ист проводник на различни парови може повеќепати да лежи веднаш едно до друго, делумно поништувајќи ја користа од диференцијалниот облик. Поради оваа причина најчесто се спицифицира, барем за каблите кои содржат мал број на парови, ратата на испреплетување да мора да се разликува.
За разлика од FTP(телефонски кабел со фолија) и STP(заштитен телефонски кабел), UTP(незаштитен телефонски кабел) не е опкружен со никаква заштита. Тој е основен тип на жица за телефонска употреба и често се употребува кај компјутерските мрежи, особено како продолжен кабел или за привремени мрежни врски поради големата флексибилност на каблите.
Порано телефоните користеле телеграфска линија, или кола со отворена жица со единечна-жица за враќање на земјата. Во 1880те електричните трамваи беа поставени во многу градови, што придонесе до зголемување на звукот во тие кругови. Судската парница, која не беше од корист, ги претвори телефонските компании во балансирани кругови, кои имаа идентична корист од намалување на ослабувањето, па оттука дојде и до зголемување на рангот.
Како што дистрибуцијата на електричната енергија станува се по вообичаена, ова мерило се покажа незадоволително. Две жици, поставени на едната страна на вкрстувачките плочки на услужната бандера, го делат патот со електричниот вод. Во рок од неколку години, сè поголемото користење на струјата повторно придонесе за зголемување на интерференцијата, па инженерите измислија метода наречена жичена транспозиција, за да се отстрани интерференцијата. Во жичената интерференција, жиците прават замена на своите местоположби, по еднаш на неколку дрва(бандери). На овој начин двете жици би примале сличнa EMI од електричниот вод. Ова всушност претставува рана имплементација на испреплетувањето, со рата на испреплетување од околу 4 свиока на еден километар, или шест на една милја. Вакви отворено жичени балансирани линии со периодична транспозиција, денес сè уште преживуваат во некои рурални средини.
Телефонскиот кабел е пронајден од Александар Грејам Бел во 1881 година.[1] До 1991, целата телефонска мрежа во Америка беше или телефонски кабел или отворена жица со транспозиција поради заштита од интерференција. Денеска, поголемиот дел од милионите километри на телефонски кабел во светот се надворешни земјени врски, кои ги поседуваат телефонските компании, кои се користат за гласовни сервиси, a кои се единствено управувани или пак дури и видени од телефонските работници.
UTP каблите се пронајдени кај многу Етернет мрежи и телефонски системи. За внатрешни телефонски апликации, UTP најчесто е групиран во множество од 25 парови според стандардот законик според боите на 25-пара развиен од АТ&Т. Карактеристични подмножествa од овие бои (бела/сина, сина/бела, бела/портокалова, портокалова/бела) се појавуваат во поголемиот број на UTP кабли.
За гратски надворешни телефонски кабли кои содржат стотици илјади парови, кабелот е поделен на помали, но идентични снопови. Секој сноп се состои од телефонски кабли кои имаат различна рата на испреплетување. Сноповите се меѓусебно испреплетени и на тој начин го сочинуваат кабелот. Паровите кои имаат иста рата на испреплетување сè уште можат да искусат одреден степен на преслушување. Жичените парови се бираат многу внимателно за да се постигне минимално преслушување во големиот кабел.
UTP кабелот е исто така најчесто употребуваниот кабел во компјутерските мрежи. Модерниот Етернет, општопознатиот податочен мрежен стандард, користи UTP кабли. Телефонските кабли најчесто се користат кај податочни мрежи за врски со кратка или средна должина поради нивната релативно мала цена во споредба со оптичките влакна или коаксијалниот кабел.
UTP исто така, сè повеќе се употребува и кај видео апликации, а најмногу кај безбедносни камери. Голем број на просечни и луксузни камери вклучуваат UTP со setscrew терминали. Ова е возможно поради фактот дека пропусниот опсег на UTP кабелот го има значително подобрено baseband-от на телевизиските сигнали. Додека видео рекордерите сè уште имаат небалансирани BNC поврзувачи за стандарден коаксијален кабел, се користи балун кој прави претворање на 100-омови балансиран UTP во 75-оми небалансиран. Балунот исто така може да биде искористен кај камерите кои немаат UTP излез. Само еден пар е неопходен за секој видео сигнал.
Телефонските кабли најчесто се заштитени со цел да се спречи електромагнетната интерференција. Бидејќи заштитата е направена од метал, таа може да послужи и како основа. Сепак, најчесто заштитата или заштитениот телефонски кабел има додадено специјална жица за основата наречена одводна жица. Заштитата може да биде поставена на поединечни парови, или на колекција од парови. Кога таа се поставува на колекција од парови, се однесува како покривка. Оваа заштита мора да биде поставена на одредена основа, за да функционира.
Забележете дека различни автори и трговци користат различна терминологија (на пример, STP понекогаш го користат за означување на двете STP-A, S/STP, и S/UTP).[3]
Споредба на некои стари и нови кратенки, според ISO/IEC 11801:
Старо име | Ново име | кабелско прикажување | заштита на парови |
---|---|---|---|
UTP | U/UTP | нема | нема |
FTP | F/UTP | фолија | нема |
STP | U/FTP | нема | фолија |
S-FTP | SF/UTP | фолија, испреплетување | нема |
S-STP | S/FTP | испреплетување | фолија |
Кодот пред цртата ја одредува заштитата на самиот кабел, додека пак кодот после цртата ја одредува заштитата на поединечните парови:
Категорија | Пропусен опсег | Апликации | Белешки |
Cat1 | 0.4 MHz | Телефонски и модемски жици | Не е опишан во EIA/TIA препораките. Несоодветен за модерните системи. |
Cat2 | ? MHz | Постари терминални системи, пр. IBM 3270 | Не е опишан во EIA/TIA препораките. Несоодветен за модерните системи. |
Cat3 | 16 MHz | 10BASE-T and 100BASE-T4 Етернет | Опишан во EIA/TIA-568. Несоодветен за брзини поголеми од 16 Mbit/s. |
Cat4 | 20 MHz | 16 Mbit/s Token Ring | |
Cat5 | 100 MHz | 100BASE-TX & 1000BASE-T Етернет | |
Cat5e | 100 MHz | 100BASE-TX & 1000BASE-T Етернет | Подобрен Cat5. Практично ист како Cat5, но со подобри стандарди за тестирање па Gigabit Етернет работи надежно. |
Cat6 | 250 MHz | 1000BASE-T Етернет | Најчесто инсталиран кабел во Финска според 2002 стандардот. SFS-EN 50173-1 |
Cat6e | 250 MHz (500 MHz според некои извори) | 10GBASE-T (во развој) Етернет | Не е стандард; сопствен натпис на производителот на кабелот. |
Cat6a | 500 MHz | 10GBASE-T (во развој) Етернет | Стандардот е во развој (ISO/IEC 11801:2002 Амандман 2). |
Cat7 | 600 MHz | Сè уште нема апликации. | Четири парa, U/FTP (заштитени парa). Стандардот е во развој. |
Cat7a | 1200 MHz | Телефон, CATV, 1000BASE-T во истиот кабел. | Четири пара, S/FTP (заштитени пара, кабел со прикажување-испреплетување). Стандардот е во развој. |
Cat8 | 1200 MHz | Во развој, сè уште нема апликации. | Четири пара, S/FTP (заштитени пара, кабел со прикажување-испреплетување). Стандардот е во развој. |
Кабелот со цврто јадро е наменет за користење кај инсталирани постојани движења. Тој е помалку флексибилен од блокирачкиот кабел и е по склон кон неуспех ако постојано се витка. Блокирачкиот кабел се користи за fly leads кај парче од панел-плоча и за врски кои се протегаат од портите на самиот ѕид до крајните уреди, со што не допушта пукање на спроводникот. Блокирачкото јадро е најчесто по скапо од цврстото јадро.
Конекторите за цвртото јадро треба да се различно дизајнирани од оние за блокирачкото јадро. Користење на конектор со погрешен тип на кабел може да доведе до несигурно поврзување. Приклучоците кои се дизајнирани за цврсти и блокирачки јадра се подготвено достапни и дури некои трговци ги нудат приклучоците кои се дизајнирани и за двата типа на кабли.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.