список на статии на Викимедија From Wikipedia, the free encyclopedia
Сукуба е демон или натприроден ентитет во фолклорот, во женска форма, што се појавува во соништата за да ги заведе мажите, обично преку сексуална активност. Според верските традиции, повторената сексуална активност со сукуба може да предизвика штета на физичкото или менталното здравје, дури и смрт. Во современото претставување, сукубата често е прикажана како убава заводничка или волшебничка, наместо како демонска или застрашувачка. Машки пандан на сукубата е инкубот.
Терминот произлегува од доцната латинска форма succuba „љубовник“; од succubare "да лежи под" ( sub- "под" и cubare "да лежи"), се користи за да се опише имплицираната сексуална положба на ова женско натприродно суштество во однос на положбата на спиењето на мажот. Англискиот збор succubus потекнува од крајот на 14 век.[1]
Како што е прикажано во еврејското мистично дело Зохар и средновековниот рабински текст Азбука на Бен Сира, Лилит била првата сопруга на Адам, која подоцна станала сукуба.[2] Таа го напуштила Адам и одбила да се врати во Едемската градина откако се спарила со архангелот Самаел .[3] Во Зохаристичката кабала имало четири сукуби кои имале секс со архангелот Самаел. Има четири оригинални кралици на демоните: Лилит, Ајшет, Аграт бат Махлат и Наама .[4] Сукубата може да има форма на убава млада девојка, но при поблизок увид може да се откријат деформитети на нејзиното тело, како што се птичји канџи или змиски опашки.[5] Фолклорот исто така го опишува чинот на сексуално продирање во сукуба како слично на влегување во пештера мраз, а има извештаи и за сукуби кои ги принудувале мажите да вршат кунилингус (орален секс) на вулвата од која капе урина и други течности.[6] Во подоцнежниот фолклор, сукубата добила форма на сирена.
Низ историјата, свештениците и рабините, вклучувајќи ги Ханина Бен Доса и Абаје, се обидувале да ја ограничат моќта на сукубите над луѓето.[7] Сепак, не сите сукуби се сметаат за злонамерни. Според Волтер Мап во сатирата De Nugis Curialium (Ситничарење на дворјаните), папата Силвестер Втори (999–1003) бил наводно во врска со сукуба по име Меридијана, која му помогнал да го постигне својот висок ранг во Католичката црква. Пред смртта, тој ги признал своите гревови и умрел покајан.[8]
Според Кабалата и школата на Рашба, првичните три кралици на демоните, Агат Бат Махлат, Наама, Еишет Зенуним и сите ним слични, раѓаат деца, освен Лилит.[9] Според други легенди, децата на Лилит се нарекуваат Лилин.
Според Малеус Малефикарум, или „Чеканот на Вештерките“, напишан од Хајнрих Крамер во 1486 година, сукубите ја собираат спермата од мажи што ги заведуваат. Инкубите, или машките демони, потоа ја користат спермата за да забременат човечки жени објаснувајќи на тој начин како демоните очигледно можат да имаат децата и покрај традиционалното верување дека тие не се способни за размножување. Деца кои се на тој начин родени - камбиони - се сметало дека се оние кои се родиле деформирани или поподложни на натприродни влијанија.[10] Додека во книгата не се осврнува на тоа зошто човечка жена, забременета со сперма од човечки маж, не раѓа типично човечко потомство, објаснувањето би можело да биде дека спермата се менува пред да биде пренесена до жената. Меѓутоа, во некои преданија, детето се раѓа деформирано бидејќи зачнувањето било неприродно.
Кралот Јаков во својата дисертација насловена Dæmonologie ја побива можноста за репродукција на ангелските субјекти и наместо тоа предлага дека ѓаволот може да спроведе два начина на забременување на жени: првиот, да ја украде спермата од мртов човек и да ја пренесе во жена. Ако демонот би можел брзо да ја извлече спермата, супстанцијата сепак не би можела веднаш да се пренесе кај жената домаќин, предизвикувајќи таа да се олади. Ова го објаснува неговото гледиште дека сукуби и инкуби се ист демонски ентитет, а се опишани поинаку, засновано на измачените припадниците на половите со кои се разговарало. Вториот метод е идејата дека мртво тело може да биде опседнато од ѓавол, предизвикувајќи тоа да воскресне и да има сексуални односи со другите. Сепак, не се спомнува поседување на женски труп за да се изнуди секс од мажи.[11]
Будистички спис во врска со молитвата кон Авалокитевара, Даранската сутра од Амогапча, им ветува на оние што се молат дека „нема да ве напаѓаат демони кои или ја цицаат вашата енергија или водат љубов со вас во соништата“.[12]
Во арапската митологија, каарината ( قرينة ) е дух сличен на сукубата, со потекло можеби од античката египетска религија или од анимистичките верувања на пред-исламска Арабија.[13] Каарината „спие со лицето и има односи за време на спиењето, како што е познато по соништата“.[14] За нив се вели дека се невидливи, но лице со „втор поглед “ може да ги види, често во форма на мачка, куче или друго домашно милениче. „Во Омдурман тоа е дух што опседнува. . . . Само одредени луѓе се опседнати и таквите луѓе не можат да се венчаат или каарината ќе им наштети “.[15] До денес, многу африкански митови тврдат дека мажите кои имаат слично искуство со такво суштество (сукуба) во соништата (обично во форма на убава жена) се чувствуваат истоштени веднаш штом се разбудат; честопати тврдејќи дека имало духовен напад врз нив. Локалните ритуали / гатањето често се користат со цел да се повика на бога за божествена заштита и интервенција.
Во областа на медицината, постои извесно верување дека приказните кои се однесуваат на средби со сукуби личат на современиот феномен на луѓе кои пријавуваат дека биле киднапирани од вонземјани,[16] што се припишува на парализа во спиењето и халуцинации од нивната современа култура. Понатаму, искуството со ноќни емисии или „влажни соништа“ може да го објасни сексуалниот аспект на феноменот.[17][18]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.