Стар завет
делот од Библијата напишан пред Исус / From Wikipedia, the free encyclopedia
Стар завет — христијански назив за збирка списи кои Евреите и христијаните ги сметаат за свети, а се состои од книги на Законот, историски книги, поетски и поучни книги, книги на големите и книги на малите пророци. Во времето на Христос, веќе целиот Стар завет бил напишан и прифатен од еврејската заедница. Последната книга, Малахија, била завршена околу 430 година п.н.е. Стариот завет од Христовото време бил во формат од 22 до 24 книги (бидејќи повеќе книги биле споени) и бил во целосна согласност со денешниот Стар завет составен од 39 книги, а не ги содржел апокрифните т.е. девтероканонски книги. Исто така, списокот на овие свети книги го утврдил и синодот во Јамнија (лат. Јаmnia) околу 90 година н.е. Апокрифните списи биле напишани после Малахија и биле прикачени на старогрчкиот превод на хебрејскиот Стар завет, наречен Септуагинта, околу 200-150 година п.н.е. Овие книги православните и римокатолиците ги нарекуваат девтероканонски, а протестантите апокрифни книги.
Дел од темата Христијанство | |||
Историја на христијанството | |||
Рано христијанство | |||
Христијанска теологија | |||
Христијански звања Католицизам Источно христијанство Протестантство Антитринитаризам | |||
Стариот завет е дел од Библијата, која ги опфаќа сите 39 книги, напишани пред појавата на Христос. Стариот завет е пишуван во текот на 1000 години.