Нели Ким

Нели Владимировна Ким (родена на 29 јули 1957 г.) — поранешна советска гимнастичарка која освоила три златни медали и еден сребрен на Летните олимписки игри 1976 во Монтреал, и два златни медали на Летните олимписки игри 1980. Таа била втора гимнастичарка во Олимписката историја која добила совршена оцена 10 во дисциплината прескок и прва во дисциплината партер, натпреварувајќи се против Надја Команечи, Људмила Туришчева, и други врвни гимнастичарки во 1970-тите. Нели Ким работела како тренер долго време, тренирајќи неколку национални екипи, и судела на голем број големи меѓународни натпреварувања. Како претседател на женскиот технички комитет при Меѓународната гимнастичка федерација, таа го координира воведувањето на нови правила во женската гимнастика. Нејзините гимнастички настапи се запаметени по „нејзиниот силен женствен, темпераментен и харизматичен шарм“.^[1]

Нели Ким

Нели Ким
Лични податоци
Полно име	Нели Владимировна Ким
Роден(а)	29 јули 1957(1957-07-29) (67 г.) Шураб, Таџичка ССР, СССР
Спорт
Земја	СССР
Спорт	Гимнастика
Повлечен(а)	1980
Освоени медали Натпреварувач за СССР Олимписки игри 1976 Монтреал Екипен повеќебој 1976 Монтреал Прескок 1976 Монтреал Партер 1980 Москва Екипен повеќебој 1980 Москва Партер 1976 Монтреал Повеќебој Светски првенства 1974 Варна Екипен повеќебој 1978 Стразбур Екипен повеќебој 1978 Стразбур Прескок 1978 Стразбур Партер 1979 Форт Ворт Повеќебој 1978 Стразбур Повеќебој 1979 Форт Ворт Екипен повеќебој 1979 Форт Ворт Греда 1979 Форт Ворт Партер 1974 Варна Греда 1979 Форт Ворт Прескок Светски куп 1979 Токио Повеќебој 1979 Токио Прескок 1979 Токио Греда Европски првенства 1975 Шијен Партер 1977 Прага Прескок 1975 Шијен Повеќебој 1975 Шијен Греда 1977 Прага Греда 1975 Шијен Прескок 1975 Шијен Двовисински разбој 1977 Прага Повеќебој 1977 Прага Партер

Ран живот

Нели Ким е родена во Шураб, Таџичка ССР, СССР. Нејзиниот татко, Владимир Ким, е сахалински кореец, а нејзината мајка, Алфија Сафина е татарка. Подоцна семејството се преселило во Казашката ССР, каде нејзиниот татко работел во градот Шимкент во фабрика за плочи. На 9-годишна возраст, таа започнала да се школува во спортското училиште во Шимкент^[2][3] кое било во склоп на спортското друштво Спартак. Нејзиниот помлад брат Александар и нејзината сестра Ирина, исто така се запишале во гимнастичкото училиште и тренирале некое време.

Тренери на Ким биле Владимир Баидин и неговата сопруга, Галина Баркова. Првично, таа немала доволна флексибилност во споредба со многу од нејзините колешки, но таа набрзо успеала да го надомести тоа со извонредна техника и со тежината на вежбите. Таа за брзо време станала најдобра во советската гимнастика.

Еден од најраните успеси на Ким бил победата во републикото натпреварување на Спартак, одржано во Шимкент во 1969 година. Сепак, една година подоцна славната гимнастичарка Лариса Латинина за неа изјавила дека „нема иднина“.^[4] По тоа мислење, Ким била близу да се откаже од гимнастиката но продолжила со поддршка од Балдин. На јуниорското првенство на СССР во 1971 година, нејзиното прво државно првенство, таа го освоила 5. место во повеќебој. Нејзините први јуниорски и сениорски успеси таа ги остварила две години подоцна. Таа ја освоила титулата во повеќебој и други два златни медали на советските младински спортски игри, го освоила 8. место во повеќебој и 1. место во дисциплината двовисински разбој на купот на СССР и го освоила престижниот Чуничи куп во Јапонија. По освојувањњто на 2.место на купот на СССР во август 1974 година, таа била додадена во советската екипа за Светското првенство 1974, одржано во октомври во Варна, на кое Ким го освоила својот прв меѓународен златен медал, во екипниот повеќебој.

Таа од своите советски колешки и од советските тренери била нарекувана по прекарот „Киманели“"^[2]

Олимписки игри и Светски првенства

Нали Ким станала една од главните фаворити за освојување на медал на престојните Олимписки игри и водач на советската екипа по канадското пред-олимписко натпреварување. На ова тест натпреварување таа го освоила второто место во повеќебој веднаш зад Надја Команечи, но освоила три златни медали во финалните дисциплини (прескок, греда и партер), додека Команечи победила на двовисинскиот разбој. Лариса Латинина, која веќе претходно го променила своето мислење за Ким, го опишала нејзиниот гимнастички стил како блескав и радосен. Таа исто така цитирала коментар од канадски весник за настапот на Ким: „Постојат моменти, кога природната насмевка вреди повеќе од победата“. Меѓутоа, иако Ким победила на купот на СССР во 1976 година, победувајќи го попознатите колешки Олга Корбут и Људмила Туришчева, тие сè уште биле сметани за водачи од страна на медиумите. Дури и Советот на тренери на советската екипа не ја дефинирал Ким како водач. Тоа било грешка која била призната од советските експерти подоцна.^[2]

На Летните олимписки игри 1976 соперништвото помеѓу Нели Ким и Надја Команечи станало фокусна точка на женските натпревари во гимнастика. Колешките на Ким, Људмила Туришчева и Олга Корбут, кои биле олимписки шампионки од игрите во Минхен, биле надминати од двете ѕвезди во подем во Битката за златните медали. Нели Ким освоила три златни медали, еден во екипното натпреварување и два во финалните дисциплини: прескок и партер. Музиката за нејзината вежба на партер, кореографирана од Валентина Косолапова, била жестока самба, во која бил изведен елементот двоно салто наназад за првпат во женските олимписки натпревари. Ким исто така го освоила сребрениот медал во повеќебој, добивајќи совршена оцена 10 за цукахара прескокот со целосно завртување, кој исто така бил изведен за првпат во Олимписката историја. Таа добила пофалби за нејзината женска убавина и екстравагантниот, грациозен и интензивен стил.^[4] Команечи ги освоила златните медали во повеќебој, двовисински разбој и греда.

По игрите во Монтреал, Нели Ким се преселила во Белоруската ССР и се приклучила на спортското друштво Вооружени сили во Минск. Две години подоцна, Ким успешно настапила на Светското првенство 1978 во Стразбур. Таа ги освоила златните медали во прескок, партер и во екипниот повеќебој, и го освоила сребрениот медал во поединечниот повеќебој зад Елена Мухина. На Светското првенство 1979 во Форт Ворт, таа станала светска шампионка во повеќебој, победувајќи ги Макси Гнаук, Мелита Рун и колешката Марија Филатова.^[5]

Во 1980 година, таа ја освоила титулата во повеќебој на државното првенство на СССР и успешно настапила на Летните олимписки игри 1980 во Москва, кој бил нејзино последно натпреварување. Таа била изедначена за златниот медал со Команечи на партер и го освоила златниот медал со советската екипа во екипниот повеќебој.^[6]

Во 1999 година, таа била примена во Меѓународната гимнастичка куќа на славни.^[7]

Наводи

1. „Nellie Kim“. Меѓународна гимнастичка федерација. Архивирано од изворникот на March 11, 2007. Посетено на April 17, 2006.
2. Kim, Nellie (1985). Schastlivyy pomost (Lucky Gymnastics Platform) (руски). Moscow: Molodaya Gvardiya.
3. „КИМ Нелли Владимировна (гимнастика спортивная)“. Belarus Olympic Committee (руски). Архивирано од изворникот на 2008-03-22. Посетено на March 21, 2008.
4. „Whatever Happened to Nelli Kim?“. GymnasticGreats.com. Архивирано од изворникот на 2011-02-27. Посетено на April 13, 2006.
5. Hulbert, Dan (1979-12-09). „Miss Kim Captures Laurels“. New York Times. стр. S4.
6. „Deprived of the all-around title“. Boston Globe. 1980-07-26. стр. 1.
7. „NELLI KIM“. International Gymnastics Hall of Fame. Посетено на May 12, 2007.

Надворешни врски

• Официјално мрежно место (архивиран 2011)
• Нели Ким Архивирано на 11 јануари 2016 г. на Меѓународната гимнастичка федерација
• A signed photo and list of competitive results
• (руски) A short biography at Gymnast.ru Архивирано на 4 февруари 2012 г.
• Нели Ким на Семрежната филмска база на податоци (англиски)