село во Горноџумајско, Пиринска Македонија From Wikipedia, the free encyclopedia
Логодаж или Логодаш (бугарски: Логодаж/Логодаш) — село во Горноџумајско, Пиринска Македонија, денес во Општина Горна Џумаја (Благоевград) на истоимената област, југозападна Бугарија. Лежи недалеку од државната граница со Р Македонија.
Логодаж Логодаж | |
---|---|
Логодаж | |
Земја | Бугарија |
Област | Благоевградска |
Општина | Горна Џумаја |
Управа | |
• Кмет | Пламен Червенков (БСП) |
Површина | |
• Вкупна | 31,155 км2 (12,029 ми2) |
Надм. вис. | м | 628
Население (2010 [1]) | |
• Вкупно | 303 |
GRAO | |
Час. појас | EET (UTC+2) |
• Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
Пошт. бр. | 2737 |
Повик. бр. | 07415 |
Селото е сместено во планински предел, 15 км западно од Горна Џумаја, по патот за границата со Р Македонија. Кај селото се наоѓа граничниот премин „Логодаж“ (порано „Станке Лисичково“) преку кој се преоѓа во Општина Делчево. На растојание од 1 км е вештачкото езеро Стојковци.
Во 1891 г. охридскиот интелектуалец Георги Стрезов напишал за селото:
„ | Логодаш, лежи 3 часа западно од Џумаја; почвата е задоволителна за прехрана на селаните. Имаат една црква, во која се служи на бугарски. 200 македонски куќи.[2][3] | “ |
Во 1955 г. Долното Маало на Логодаж е прогласено за посебно село и преименувано во Станке Лисичково, во чест на месниот комунистички деец Станке Лисичков. Во 1959 г. кон Станке Лисичково е присоединето и Горното Маало.[4] Во 1993 г. е повратено изворното име на селото.[5]
Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. селото броело 540 жители, сите Македонци-христијани.[2][6]
Ова е бројноста на населението според пописите низ минатите десетлетија:[7][8]
Попис | Жители | Графички приказ |
1934 | 1.217 | |
1946 | 1.296 | |
1956 | 1.289 | |
1965 | 972 | |
1975 | 678 | |
1985 | 467 | |
1992 | 442 | |
2001 | 291 | |
2011 | 274 |
Во селото работи претпријатието „Винпром Логодаж“. Селото се одликува со висок стопански развој, со развиена инфраструктура, зачувана природна околина и ниски стапки на престапност меѓу населението. Народното читалиште „Иван Чаушки“ важи за главен културен центар на пограничните села, меѓу кои Клисура и Лешница (Обел).
Во 2012 г. во атарот на Логодаж е прогласено заштитеното подрачје „Наоѓалиште на балканското часовниче“ со цел да се запази живеалиштето на растението балканско часовниче (Erodium absinthoides).[9][10]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.