Лапил
From Wikipedia, the free encyclopedia
Лапил — термин за класификација тефрата, кој претставува материјал кој се исфрла во воздухот за време на вулканска ерупција или за време на некои метеоритски удари[1] . Лапил на латински значи значи „мали камења“.
По дефиниција лапилите се движат од 2 до 64 мм во пречник[2]. Пирокластичната честичка поголема од 64 мм во пречник е позната како вулканска бомба кога се топи, или вулкански блок кога е цврста. Пирокластичниот материјал со честички помали од 2 мм во пречник се познати како вулкански пепел[3][4].
Лапилите се многу честа форма на вулкански карпи, типични за риолитски, андезитски и дацитни пирокластични ерупции, каде што дебели слоеви на лапили можат да се депонираат за време на ерупција. Повеќето лапили се формираат преку акумулација и заварување на полустопена лапил во познат како туф.