From Wikipedia, the free encyclopedia
Беата Маргарета Кристина Седербаум (5 септември 1912 — 12 февруари 2001 ) — германска филмска глумица, продуцент и фотограф со шведско потекло. Таа е најпозната по нејзините улоги во филмови од нацистичката ера, направени од германска продукциска куќа контролирана од државата.
Седербаум е родена во Стокхолм, Шведска; нејзиниот татко, професорот Хенрик Густаф Содербаум (1862–1933), бил постојан секретар на Кралската шведска академија на науките.
Откако двајцата нејзини родители умреле еден по друг, Седербаум се преселила во Берлин и се запишала во театарско училиште.
Почнувајќи од 1935 година, Седербаум глумела во голем број филмови со режисерот Фајт Харлан, со кого се омажила во 1939 година.[1] Харлан и Саедербаум заедно направиле десет филмови за тогашната државна компанија за филмска продукција УФА, до 1945 година.[2]
Според филмскиот историчар Антје Ашејд, Седербаум често се идентификувала како „најединствен претставник на нацистичкиот идеал, како главна нацистичка ѕвезда“.[2] Како згодна шведска русокоса, Седербаум имала изглед на бебе-кукла што била олицетворение на моделот на Ариевка. Всушност, таа веќе ја играла улогата на невиниот Аријанец во голем број играни филмови и била добро позната на германската публика.[1] Нејзината младост и убавина ја направиле симбол на здравје и чистота, а со тоа и примерен примерок на нацистичкиот идеал за женство.[3]
Во голем број нејзини филмови, таа била загрозена од заканата од rassenschande („расно загадување“).[4] Две такви улоги била Доротеа Штурм, осудени хероини од антисемитски историските мелодрама Евреинот Зис кој извршила самоубиство со давење, откако била силувана од страна на негативец[5] и Ана во Die Goldene Stadt, на Судетските Германски чија желба за градот (во пркос од крв и почва) и чие заведување од страна на Чех резултирало со нејзино давење самоубиство.[4] Како резултат на нејзината водена судбина во овие два филма, како и сличниот крај во нејзиното деби во филмот на Харлан, Југенд од 1938 година, таа ја добила лажната почесна титула Reichswasserleiche („Удавен труп на Рајхот“).[6][7]
Други улоги вклучуваат Елске во Die Reise nach Tilsit, здравата германска сопруга чиј сопруг ја изневерува со една Полјака, но конечно се враќа, покајана;[8] Елизабет во Имензе, која се омажила за богат земјопоседник за да ја заборави својата невозвратена љубов, и на крајот решава да остане верна дури и откако ќе остане вдовица и ќе се врати нејзиниот љубовник;[9] Аелс во Опферганг, жена која умира по нејзината љубовна врска;[9] Луиз Тресков во Големиот крал, ќерка на мелничар која го охрабрува Фридрих Велики;[10] и Марија во Колберг, селанка која лојално го поддржува отпорот на Наполеон и е единствената преживеана од нејзиното семејство.[9]
Во првите неколку години по војната, Седербаум честопати била исфрлувана од сцената, па дури и фрлале скапани зеленчуци по неа.[11] Во следните години, таа често изразувала жалење за нејзините улоги во антисемитски филмови.
Откако на нејзиниот сопруг повторно му било дозволено да режира филмови, Седербаум играла главни улоги во голем број негови филмови. Меѓу нив беа Синиот час (1952), Затвореникот на Махараџа (1953), Предавството на Германија (1954) и Ќе те носам на раце (1958). Нивниот последен заеднички проект била театарската продукција од 1963 година на Август Стриндберг „ Претстава од соништата“ во Ахен .
По смртта на Харлан во 1964 година, Седербаум станала позната моден фотограф. Во 1974 година, таа играла улога во филмот на Ханс-Јирген Сајберберг, Карл Меј . Во 1983 година таа ги објавила своите мемоари под наслов Nichts bleibt immer so („Ништо не останува така засекогаш“). Во нејзините подоцнежни години, Седербаум избледе во нејасност, но сепак имаше улоги во три филма и телевизиската серија Бергдоктор. Нејзиниот последен филм бил со Хју Грант во трилерот Ноќен воз за Венеција во 1994 година. Таа починала во 2001 година во дом за стари лица во Хицакер, Долна Саксонија, Германија.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
