Етика (Спиноза)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Етика (лат. Ethica, ordine geometrico demonstrata, „Етика, прикажана на геометриски начин“) — филозофско дело од холандскиот мислител Барух Спиноза. Оригиналот е на латински. Иако книгата е издадена посмртно, во 1677, ова е најпознатото дело на Спиноза, и се смета за негов магнум опус.
Во „Етика“ Спиноза се обидува да исложи „наполно издржан филозофски систем кој се стреми да ни прикаже целосна слика за стварноста и да ја разбере суштината на етичкиот живот. Следејќи постепен логички формат чекор по чекор, делото ја дефинира природата на Бога, умот, човековото робување на своите чувства, и моќта на сфаќањето -- разгледувајќи го вечното, размислува за местото на човекот во придорниот поредок, слободата, и патот кон досежната среќа.“[1]