Вселенска физика
From Wikipedia, the free encyclopedia
Вселенската физика го претставува изучувањето на плазмата, како што природно настанува во горниот дел на атмосферата (аерономијата) и во рамките на целиот Сончев Систем. Како таква, таа опфаќа голем број теми, како што се хелиофизиката, која ја вклучува сончевата физика на Сонцето: сончевиот ветер, планетарната магнетосфера и јоносфера, поларната светлина, космичките зраци и синхротронското зрачење. Вселенската физика е фундаментален дел од проучувањето на временските услови во вселената и има важни импликации не само за разбирање на универзумот, туку и за практичниот секојдневен живот, вклучувајќи ги и операциите за комуникација и метеоролошките сателити.
Вселенската физика се разликува од астрофизичката плазма и областа на астрофизиката, кои ги проучуваат сличните феномени на плазмата надвор од Сончевиот Систем. Вселенската физика ги користи мерењата од високоатмосферските ракети и вселенски возила[1], за разлика од астрофизичката плазма што се заснова на разложување на теоријата и астрономско набљудување.