Арсен трихлорид

Арсен трихлорид — неорганско соединение со формулата AsCl₃, познат и како арсен хлорид или путер од арсен. Ова отровно масло е безбојно, иако нечистите примероци може да изгледаат жолти. Тој е посредник во производството на органоарсенски соединенија.^[4]

Арсен трихлорид

Други називи Арсен(III) хлорид, Арсен трихлорид, Путер од арсен, Ден Валакинов раствор
Назнаки
CAS-бр.	7784-34-1 Ок
ChemSpider	22974 Ок
EC-број	232-059-5
InChI InChI=1S/AsCl3/c2-1(3)4 Ок Клуч: OEYOHULQRFXULB-UHFFFAOYSA-N Ок InChI=1/AsCl3/c2-1(3)4 Клуч: OEYOHULQRFXULB-UHFFFAOYAG
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	24570
RTECS-бр.	CG1750000
SMILES Cl[As](Cl)Cl
UNII	5XW39M1300
ОН-бр.	1560
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Изглед	безбојна мрсна течност
Густина	2.163 g/cm3, течност
Точка на топење
Точка на вриење
Растворливост во вода	Хидролизира
Растворливост	растворливо во алкохол, диетил етер, HCl, HBr, хлороформ, CCl4[1]
Магнетна чувствителност (χ)	-79.9·10−6 cm3/mol
Показател на прекршување (nD)	1.6006
Вискозност	9.77 x 10−6 Pa s
Опасност
Безбедност при работа:
Главни опасности	Многу токсичен, канцероген, корозивен, се распаѓа при контакт со вода и се ослободува HCl
GHS-ознаки:
Пиктограми
Сигнални зборови	Опасност
Изјави за опасност	H301, H310, H314, H331, H350, H410
Изјави за претпазливост	P201, P202, P260, P261, P262, P264, P270, P271, P273, P280, P281, P301+P310, P301+P330+P331, P302+P350, P303+P361+P353, P304+P340, P305+P351+P338, P308+P313, P310, P311, P321, P322, P330, P361, P363, P391, P403+P233, P405, P501
NFPA 704	4 0 1
Смртоносна доза или концентрација:
LD50 (средна доза)	48 mg/kg
LCLo (најниска објавена)	100 mg/m3 (мачка, 1 час) 200 mg/m3 мачка, 20 мин) 338 ppm (стаорец, 10 мин)[2]
NIOSH (здравствени граници во САД):
PEL (дозволива)	[1910.1018] TWA 0.010 mg/m3[3]
REL (препорачана)	Ca C 0.002 mg/m3 [15-минути][3]
IDLH (непосредна опасност)	Ca [5 mg/m3 (as As)][3]
Слични супстанци
Други анјони	Арсен триоксид, Арсен трифлуорид
Други катјони	Антимон трихлорид
Дополнителни податоци
Ок(што е ова?)  (провери) Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
Наводи

Структура

AsCl₃ е пирамидална молекула со C_3v симетрија. As-Cl врската е 2,161 Å, а аголот Cl-As-Cl е 98° 25'±30.^[5][6] AsCl₃ има четири нормални начини на вибрации: ν1(A₁) 416, ν2(A₁) 192, ν3 393, и ν4(E) 152 cm⁻¹.^[7]

Синтеза

Оваа безбојна течност се подготвува со третман на арсен(III) оксид со хлороводород проследено со дестилација:

As₂O₃ + 6 HCl → 2 AsCl₃ + 3 H₂O

Може да се подготви и со хлорирање на арсен на 80–85 °C, но овој метод бара елементарен арсен.^[4]

2 As + 3 Cl₂ → 2 AsCl₃

Арсен трихлорид може да се подготви и со реакција на арсен оксид и сулфур монохлорид. Овој метод бара едноставна апаратура и продолжува ефикасно:^[8]

2 As₂O₃ + 6 S₂Cl₂ → 4 AsCl₃ + 3 SO₂ + 9 S

Конвенционален лабораториски метод е рефлуксирање на арсен(III) оксид со тионил хлорид:^[9]

2 As₂O₃ + 3 SOCl₂ → 2 AsCl₃ + 3 SO₂

Реакции

Со хидролиза се добива арсенова киселина и хлороводородна киселина:

AsCl₃ + 3 H₂O → As(OH)₃ + 3 HCl

Иако AsCl₃ iе помалку чувствителен на влага отколку PCl₃, сè уште испарува на влажен воздух.^[10]

AsCl₃ подложи на редистрибуција при третман со As₂O₃ за да се добие неорганскиот полимер AsOCl. Со извори на хлориди, AsCl₃, формира соли кои го содржат анјонот [AsCl₄]⁻. Реакцијата со калиум бромид и калиум јодид дава арсен трибромид и арсен тријодид, соодветно.

AsCl₃ е корисен во органоарсенската хемија, на пример трифениларзин е дериват од AsCl₃:^[11]

AsCl₃ + 6 Na + C₆H₅Cl → As(C₆H₅)₃ + 6 NaCl

Отровните гасови наречени Lewisites се подготвуваат со додавање на арсен трихлорид во ацетилен:

AsCl
3 + C
2H
2 → ClCH=CHAsCl
2

Безбедност

Неорганските соединенија на арсен се многу токсични,^[12] и AsCl₃ особено поради неговата испарливост и растворливост (во вода).

Класифициран е како исклучително опасна супстанција во Соединетите Држави како што е дефинирано во Дел 302 од Законот за планирање вонредни состојби и Заедницата за правото на знаење (42 U.S.C. 11002) и е предмет на строги барања за известување од страна на капацитетите што произведуваат, складираат, или да го користите во значителни количини.^[13]

Наводи

1. John Rumble (June 18, 2018). CRC Handbook of Chemistry and Physics (англиски) (99th. изд.). CRC Press. стр. 4–41. ISBN 978-1138561632.
2. „Arsenic (inorganic compounds, as As)“. Immediately Dangerous to Life and Health. National Institute for Occupational Safety and Health (NIOSH).
3. „Џебен водич за опасните хемиски материи #0038“. Национален институт за безбедност и здравје при работа (NIOSH). (англиски)
4. Sabina C. Grund, Kunibert Hanusch, Hans Uwe Wolf "Arsenic and Arsenic Compounds" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, VCH-Wiley, 2008, Weinheim.doi:10.1002/14356007.a03_113.pub2
5. P. Kisliuk; C. H. Townes. "The Microwave Spectra and Molecular Structure of Phosphorus and Arsenic Trichloride". J. Chem. Phys. 1950, 18.
6. Jean Galy; Renee Enjalbertl Pierre Lecante; Andrzej Burian "AsCl₃: From the crystalline to the liquid state. XRD (176< T (K) < 250) and WAXS (295K) studies" Inorg. Chem 2002, volume 41, pp. 693–698.doi:10.1021/ic0102788
7. Klapoetke, Thomas M. "The vibrational spectrum of arsenic trichloride" Main Group Metal Chemistry 1997, volume 20, pp. 81–83.
8. R. C. Smith, "Manufacture of Arsenic trichloride" The Journal of Industrial and Engineering Chemistry 1919, volume 11, pp. 109–110. doi:10.1021/ie50110a009
9. S. K. Pandey, A. Steiner, H. W. Roesky, S. Kamepalli, A. H. Cowley, "Arsenic(III)chloride" Inorganic Synthesis 1997, volume 31, pp. 148-150. doi:10.1002/9780470132623.ch24
10. Holleman, A. F.; Wiberg, E. Inorganic Chemistry Academic Press: San Diego, 2001. ISBN 0-12-352651-5.
11. Shriner, R. L.; Wolf, C. N. (1963). „Tetraphenylarsonium Chloride Hydrochloride“. Organic Syntheses.; Collective Volume, 4, стр. 910. Describes the preparation of As(C₆H₅)₃.
12. Toxicity of inorganic compounds of arsenic
13. „40 C.F.R.: Appendix A to Part 355—The List of Extremely Hazardous Substances and Their Threshold Planning Quantities“ (PDF) (July 1, 2008. изд.). Government Printing Office. Архивирано од изворникот (PDF) на February 25, 2012. Посетено на October 29, 2011. Наводот journal бара |journal= (help)