Zerynthia polyxena latiaris (Стичел, 1907) Италија
Zerynthia polyxena linnea (Брик, 1932)Италија
Zerynthia polyxena macedonia (Ајснер, 1974) Македонија
Zerynthia polyxena michaelis (Нардели, 1993) Италија
Zerynthia polyxena microcreusa (Верити, 1947) Франција
Zerynthia polyxena minima Гархардингер, 1951 )
Zerynthia polyxena nemorensis (Веритуи, 1919) Италија
Zerynthia polyxena nigra (Сијариќ, 1989) Босна и Херцеговина
Zerynthia polyxena padana (Рочи, 1929) Италија
Zerynthia polyxena patrizii (Нардели, 1993) Италија
Zerynthia polyxena petheri Ромеј, 1927 Шпанија
Zerynthia polyxena petri (Брик, 1932)
Zerynthia polyxena polymnia (Милије, 1880)
Zerynthia polyxena reverdinii (Фрушторфер, 1908) Италија
Zerynthia polyxena silana (Сторас, 1962) Италија
Zerynthia polyxena sontae (Сијариќ, 1989) Србија
Zerynthia polyxena taygetana (Росен, 1929) Грција
Zerynthia polyxena thesto Фрушторфер, 1908
Zerynthia polyxena thesto f. rufescens Обертур, 1879
Zerynthia polyxena thesto f. muelleri Брик, 1991
Zerynthia polyxena thesto f. cellopura Ајснер
Zerynthia polyxena tristis Де Латин, 1950 Турција
Zerynthia polyxena vipsania Хеминг, 1941Италија
Habitat of Z. polyxena, Regional Park of Capanne di Marcarolo (Piedmont), about 900m. above sea level
Јужното велигденче е распространето во средна и јужна Европа, вклучително и Балканот и Македонија. На исток пеперутката може да се најде до Казахстан.[2][3]
Овие ретки пеперутки може да се најдат во топли, сончеви и отворени пространства. Тие сакаат места кои се влажни, има вода, изобилство на растенија. Живеат на надморска височина од 0 до 1700 метри.
Распонот на крилјата на пеперутката може да достигне од 46 до 52 мм. Женките имаат нешто подолги крилја и вообичаено со посветли бои. Основата боја на крилјата е жолта со јасни и изразени шари.
Гасениците се долги до 35 мм, првично се црни, а потоа стануваат посветли.
Мажјак
Мажјак, долен дел
Женка
Женка, долен дел
Оваа пеперутка се јавува во рана пролет. Возрасните летаат од аптил до јуни и не се активни повеќе од три седмици. Јајцата ги снесуваат поединечно или во групи под листот на некое растение. Јајцата се сферични. Гасениците се хранат воглавно со Aristolochia clematitis, Aristolochia rotunda, Aristolochia pistolochia и Aristolochia pallida).[4]
Capinera, J. L. (Ed.), Encyclopedia of Entomology, 4 voll., 2nd Ed., Dordrecht, Springer Science+Business Media B.V., 2008, pp. lxiii + 4346, ISBN978-1-4020-6242-1, LCCN 2008930112, OCLC 837039413.
Dapporto, L., Speciation in Mediterranean refugia and post-glacial expansion of Zerynthia polyxena (Lepidoptera, Papilionidae). J. Zool. Syst. Evol. Res., in press.doi: 10.1111/j.1439-0469.2009.00550.x
Higgins, L.G, Riley, N.D, 1970; A Field Guide to the Butterflies of Britain and Europe
Kükenthal, W. (Ed.), Handbuch der Zoologie / Handbook of Zoology, Band 4: Arthropoda - 2. Hälfte: Insecta - Lepidoptera, moths and butterflies, in Kristensen, N. P. (a cura di), Handbuch der Zoologie, Fischer, M. (Scientific Editor), Teilband/Part 35: Volume 1: Evolution, systematics, and biogeography, Berlino, New York, Walter de Gruyter, 1999 [1998], pp. x + 491, ISBN978-3-11-015704-8, OCLC 174380917.
Nazari, V., Sperling, F.A.H. 2007; Mitochondrial DNA divergence and phylogeography in western Palaearctic Parnassiinae (Lepidoptera:Papilionidae): how many species are there? Insect Syst Evol 38:121–138.
Scoble, M. J., The Lepidoptera: Form, Function and Diversity, 2nd ed., London, Oxford University Press & Natural History Museum, 2011 [1992], pp. xi, 404, ISBN978-0-19-854952-9, LCCN 92004297, OCLC 25282932.
Stehr, F. W. (Ed.), Immature Insects, 2 vol., 2nd ed. Dubuque, Iowa, Kendall/Hunt Pub. Co., 1991 [1987], pp. ix, 754, ISBN978-0-8403-3702-3, LCCN 85081922, OCLC 13784377.
