Ѓорѓе Бранковиќ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ѓорѓе Бранковиќ (познат и како Свети Максим; р. 1461 – п. 1516) бил последниот машки член на династијата Бранковиќ и титулар деспот на Србија од 1486 до 1497 година. Титулата му ја доделил унгарскиот крал Матија Корвин. Од 1493 година, тој ја делел титулата со неговиот брат Јован. Во 1497 година, Ѓорѓе ги отстапил сите титули и имоти на својот брат и решил да земе монашки завети, присвојувајќи го името Максим. Тој го изградил Крушедолскиот манастир и служел како дипломатски пратеник на кнезот Раду IV Велики од Влашка (1507). Во 1513 година станал митрополит Белградски. По неговата смрт (1516 г.), бил почитуван како светец, а Српската православна црква го прогласила за светец.[1][2][3]
Кратки факти Ѓорѓе Бранковиќ, Деспот на Србија ...
Ѓорѓе Бранковиќ | |
---|---|
Деспот на Србија | |
Камен-икона на надворешниот ѕид на Крушедолскиот манастир | |
Деспот на Србија | |
На престол | 1486–1497 |
Претходник | Вук Гргуревиќ |
Наследник | Јован Бранковиќ |
Роден(а) | 1461 |
Починал(а) | 18 јануари 1516 |
Почивалиште | Крушедолски манастир |
Сопружник | Изабела, ќерка на Ангилберто дел Балзо, војвода од Нардо |
Династија | Бранковиќ (династија) ![]() |
Татко | Стефан Бранковиќ |
Мајка | Ангелина Арианити |
Вероисповед | Српска православна црква |
Затвори