Shahr-e Sokhteh

I Shahr-e Sokhteh na Shahr-e Sokhta dia toerana arkeôlôjikan' ny Andron' ny Alimo any amin' ny tapany atsimo-atsinanan' i Iràna, ao amin' ny Faritanin' i Sistan-Baluchistan. Amin' ny teny persana izy dia شهر سوخته / Shahr-e Sokhteh, izay midika ara-bakiteny hoe "tanàna may". Eo amoron' ny renirano Helmand no misy ilay tanàna ary eo amoron' ny lalana mampitohy an' i Zahedan amin' i Zabol, 56 km atsimon' i Zabol. Nanomboka tamin' ny taona 3200 tal. J.K. ny nampisy olona niorim-ponenana tao. Io no toerana manan-danja indrindra ao Iràna momba ny vanim-potoana talohan' ny tantara.

Shahr-e Sokhteh

Nohadina sy nosavain' i Aurel Stein voalohany io toerana io tamin' ny fiandohan' ny taonjato faha-20, saingy tsy nisy fikarohana matipaika raha tsy tamin' ny alalan' ny ekipa iraniana sy italiana ao amin' ny Istituto Italiano per l'Africa e l'Oriente raha tsy nanomboka amin' ny taona 1976, izay notarihin' i Maurizio Tosi. Nanao diabe maromaro tao ny ekipa italiana hatramin' ny taona 1978. Teo no nahitana ny "lalao jaketra" (lalao an-kisendrasendra anipazana taikely) tranainy indrindra, na ny marimarina kokoa, "lalaon' ny mpanjaka misy efamira roapolo" (miaraka amin' ny torkoazy sy agata enimpolo ary hazo fisaka mahitsizoro vita amin' ny mapinga (ebena, Diospyros), izay tsy isalasalana fa nohafarana avy any India), ny voan' ny karavy (Carum carvi) tranainy indrindra ankoatra ny fahitana zavatra vita amin' ny metaly sy amin' ny tanimanga maro hafa koa.

Taorian' ny fijanonan' ny fikarohana noho ny Revôlisiôna Islamika tamin' ny taona 1979 sy ny Ady Iràna-Iràka, dia tsy nizotra ara-dalàna ny fihadian-tany nanomboka tamin' ny faramparan' ny taompolo 1990 nataon' ny ekipa iraniana ao amin' ny Fikambanana Iraniana momba ny Lova sy ny Fizahantany.