ພາສາທະມິນ ຫຼື ທາມິນ (ທະມິລ: தமிழ், [Tamiḻ], [t̪amiɻ], 
ອອກສຽງ (ວິທີໃຊ້·ຂໍ້ມູນ) ) ເປັນພາສາດຣາວິດຽນ,ຄຣາດສິກທີ່ເວົ້າໂດຍຊາວທະມິນໃນທະວີບອິນເດຍ ແລະ ຊາວມົວສີລັງກາ ພາສາທະມິນເປັນພາສາທາງການໃນລັດທະມິນນາດູຂອງປະເທດອິນເດຍ, ສີລັງກາ ແລະ ສິງກະໂປ[10][6] ແລະ ໃນອານາເຂດຂອງສະຫະພາບປູຕູເຈຣີ ພາສານີ້ຍັງເປັນ ພາສາຊົນເຜົ່າສ່ວນນ້ອຍໃນລັດອິນເດຍພາກໃຕ້ 4 ລັດ ຄື: ລັດເກຣາລະ, ລັດຄາຣານາຕາກະ, ລັດອັນດຣາ ປະເທດ ແລະ ລັດເຕລັງຄານາ ອານາເຂດຂອງສະຫະພາບໝູ່ເກາະອັນດາມັນ ແລະ ນິໂກບາ ນອກຈາກນີ້ ຍັງມີຜູ້ເວົ້າເປັນຊາວທະມິນອົບພະຍົບໃນຫຼາຍປະເທດ ເຊັ່ນ: ມາເລເຊຍ, ມຽນມາ, ອາຟຣິກາໃຕ້, ສະຫະລາຊະອານາຈັກ, ສະຫະລັດອາເມຣິກາ, ການາດາ, ອົດສະຕຣາລີ ແລະ ໂມຣິດ ພາສານີ້ໄດ້ຖືກບັນຈຸເຂົ້າໄປໃນໜຶ່ງ 22 ພາສາໃນກຳນົດຂອງລັດຖະທໍາມະນູນອິນເດຍ ພາສາທະມິນເປັນພາສາທໍາອິດທີ່ຖືກຈັດປະເພດເປັນພາສາຄຣາດສິກຂອງອິນເດຍ.
| ພາສາທະມິນ | |
|---|---|
| Tamiḻ | |
| தமிழ் | |
 | |
| ອອກສຽງ | [t̪amiɻ] ອອກສຽງ (ວິທີໃຊ້·ຂໍ້ມູນ) |
| ປະເທດທີ່ມີການເວົ້າ | ອິນເດຍ ແລະ ສີລັງກາ |
| ພາກພື້ນ | ລັດທະມິນນາດູ[lower-alpha 1] (ອິນເດຍ) ແຂວງພາກເໜືອ ແລະ ຕາເວັນອອກ (ສີລັງກາ) |
| ຊົນເຜົ່າ | ຊາວທະມິນ |
| ຈຳນວນຜູ້ເວົ້າ | 75 ລ້ານຄົນ (2011–2019)[1][2] ຜູ້ເວົ້າພາສາທີສອງ: 8 ລ້ານຄົນ (2011)[1] |
| ຕະກຸນພາສາ | ດຣາວິດຽນ
|
| ຮູບແບບກ່ອນໜ້າ | ທະມິນເກົ່າ
|
| ລະບົບການຂຽນ | ທະມິນ (ຕົວອັກສອນພຣາໝີ) ທະມິນ-ພຣາໝີ (ອະດີດ) ຄຣັນຖະ (ອະດີດ) ວັດເຕລູຕູ (ອະດີດ) ປາລາວະ (ອະດີດ) Kolezhuthu (ອະດີດ) ອາຣວີ (ອັກສອນໄຮ້ສະ) ອັກສອນນູນທະມິນ (Bharati) ລາຕິນ (ບໍ່ທາງການ) |
| ສະຖານະພາບທາງການ | |
| ພາສາທາງການ |  ອິນເດຍ ສີລັງກາ[5] ສິງກະໂປ[6]ອົງກອນ  ອາຊຽນ[7] |
| ພາສາຊົນກຸ່ມນ້ອຍທີ່ຮັບຮອງໃນ |  ມາເລເຊຍ[8] ອາຟຣິກາໃຕ້[lower-alpha 2][9] |
| ລະຫັດພາສາ | |
| ISO 639-1 | ta |
| ISO 639-2 | tam |
| ISO 639-3 | tam – ລະຫັດລວມ ລະຫັດສ່ວນບຸກຄົນ: |
 | |
ພາສາທະມິນເປັນໜຶ່ງໃນພາສາຄຣາດສິກທີ່ຄົງຢູ່ຍາວທີ່ສຸດໃນໂລກ[11][12][13] A. K. Ramanujan ໂດຍອ້າງອີງໃສ່ພາສານີ້ເປັນ "ພາສາດຽວໃນປະເທດອິນເດຍທີ່ທັນສະໄໝທີ່ສືບຕໍ່ຈາກອະດີດ"[14] ຮູບແບບ ແລະ ຄຸນນະພາບຂອງວັນນະຄະດີທະມິນຄລາດສິກໄດ້ເຮັດໃຫ້ມັນຖືກເອີ້ນວ່າ "ໜຶ່ງໃນປະເພນີ ແລະ ວັນນະຄະດີຄລາດສິກທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນໂລກ"[15] ໂດຍມີການບັນທຶກວັນນະຄະດີທະມິນຫຼາຍກວ່າ 2000 ປີ[16] Sangam literature ວັນນະຄະດີພາສາທະມິນຍຸກທໍາອິດທີ່ສຸດ ມີອາຍຸ ປ. 300 ປີກ່ອນຄຣິດສັກກະລາດເຖິງ ຄ.ສ. 300[17][18] ມີວັນນະຄະດີທີ່ເກົ່າແກ່ທີ່ສຸດທີ່ຍັງຫຼົງເຫຼືອຢູ່ໃນຕະກຸນພາສາດຣາວິດຽນ[12] ບັນທຶກຄຳຈາລຶກທໍາອິດທີ່ພົບເຫັນຢູ່ໃນສີລາຈາລຶກ ແລະ ຫີນຂອງວິລະຊົນ ສືບຕົ້ນຕໍປະມານສະຕະວັດທີ 3 ກ່ອນຄຣິດສັດກະລາດ[19][20] ກົມສໍາຫຼວດບູຮານຄະດີແຫ່ງອິນເດຍລະບຸວ່າຈາກຈາລຶກທີ່ພົບເຫັນ 100,000 ອັນ ມີ 6,000 ອັນຢູ່ໃນລັດທະມິນນາດູ ແລະ ໃນຈຳນວນນັ້ນສ່ວນໃຫຍ່ຂຽນດ້ວຍພາສາທະມິນ ໂດຍມີພາສາອື່ນໆ ພຽງປະມານ 5%[21] ນອກຈາກນີ້ຍັງໄດ້ພົບເຫັນຈາລຶກພາສາທະມິນທີ່ຂຽນດ້ວຍອັກສອນພຣາໝີໃນປະເທດສີລັງກາ ແລະ ໃນສິນຄ້າທີ່ປະເທດໄທແລະ ປະເທດເອຢິບ[22][23] ເອກະສານຕົວຂຽນທຳອິດທີ່ສຸດສອງອັນຈາກອິນເດຍ[24][25] ທີ່ທາງຄວາມຊົງຈຳຂອງໂລກຂອງອຸຍແນສໂກໃຫ້ການຍອມຮັບ ແລະ ບັນຈຸໃນ ຄ.ສ 1997 ແລະ 2005 ຂຽນດ້ວຍພາສາທະມິນ[26]
ໃນ ຄ.ສ. 1578 ມິສຊັນນາຣີ ຊາວປອກຕຸຍການຕີພິມ Thambiran Vanakkam ໜັງສືສວດມົນພາສາທະມິນໃນອັກສອນທະມິນເກົ່າ ເຮັດໃຫ້ພາສາທະມິນເປັນພາສາອິນເດຍທໍາອິດທີ່ມີການພິມ ແລະ ຕີພິມ[27] Tamil Lexicon ທີ່ຕີພິມໂດຍມະຫາວິທະຍາໄລມານຣາດ ເປັນໜຶ່ງໃນວັດຈະນານຸກົມຮຸ່ນທໍາອິດໃນບັນດາພາສາອິນເດຍ[28] ຕາມລາຍງານຈາກການສຳຫຼວດໃນ ຄ.ສ. 2001 ມີໜັງສືພິມ 1,863 ສະບັບທີ່ຕີພິມໃນພາສາທະມິນໃນຈຳນວນນີ້ມີ 353 ສະບັບທີ່ຕີພິມທຸກມື້[29]
ອ້າງອີງ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
