Nederriense Huëvelruk

D'r Nederriense Huëvelruk is inne huëvelruk i g'ne Niederrhein, in 't weste va g'ne Dütsje bóndssjtaat Noardrien-Wesfale litt. D'r huëvelruk ligk tussje Nimwege en Krieëvel in en vurmt 'ne groeëte bóch um Noard-Limburg. D'r Nederriense huëvelruk óntsjtóng durch glaciaal aafzettinge i d'r vuurletste iestied, 't Saalien. De dominante grónksoat is hei sedimentair materiaal, döks zank en löss, dat in zujelige richting woeëd ópgesjtouwd. D'r huëvelruk ligk i g'n Nederriense lieëgvlakde, de lieëgvlakde ten noarde va Kölle. D'r huëvelruk is hei 'n kette va huëvele in 't wier relatief platte lanksjap. E doot de plaatsje Nimwege, Kranenburg, Kleve, Xanten, Sonsbeck, Alpen, Kamp-Lintfort, Kerken, Neukirchen-Vluyn en Krieëvel aan. De maximaal huëgde varieërt van 58 meter boave Normalnull ('t Bönninghardt) bis 106 meter N.N. (d'r Geldenberg bei Kleve). De plekke tussje de berg zint lieëger. 't Reichswald, teëge g'n grens mit Nederland, is óch deel va g'ne huëvelruk. Kót bei g'ne huëvelruk óntsjpringke revierkes, wie de Niers. 't Gebeed functioneert es watersjei tussje de sjtruimgebeder va de Maas en d'r Rien.

Dit artikel is gesjreve in 't Heëlesj. Ómdat 't plaatsgebónge is, maogs doe 't ómzètte nao 't Krieëvelsch, es te dit dialek sjpriks.

---

D'r Nederriense Huëvelruk

Get foto's

• 
  Bei g'n motte Mergelp óp d'r Wylerberg, mit zich óp 't vlakke lanksjap va d'r Duffel
• 
  Blik vanaaf d'r Fürstenberg bei Xanten bei sjieëmer
• 
  D'r Dürsberg bei Sonsbeck
• 
  Sonsbecker Schweiz, mit zich óp Sonsbeck
• 
  'ne Holweëg in 't Sonsbecker Schweiz
• 
  Blik vanaaf d'r Hülser Berg bei Krieëvel mit inkel kwelle die 'n wichtige functie hant in 't lokaal ecosysteem

Referenties

Commons: Niederrheinischer Höhenzug – Media gerelateerd aan dit óngerwerp

Dit artikel is gebaseerd óp 't corresponderend Hollendsj en 't Dütsj artikel.

==Brónne==

Brón(ne):

Blaauw, H., Kempers, L., Louppen, J., & Noordrik, J. (3e druk 2016). Geopaden op de stuwwal. 12 geologische wandelingen in het stuwwalgebied tussen Kleve, Nijmegen en Mook. Utrecht: Matrijs, p. 10, 16