Limburgse klaanklier en spelling
From Wikipedia, the free encyclopedia
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
't Limburgs is èng verwant aon 't Nederlands. Dus is 't te verwachte tot me väöl vaan de Nederlandse eigehede ouch in 't Limburgs trökvint. De Limburgse grammair, vocabulair en ouch klaanklier mote hendeg op de Hollandse trèkke.
Klaank is evels meistal 't ierste wat verandert wienie 'n nui taol gevörmp weurt, en 't lèste wat verdwijnt es 'n taol geassimileerd weurt. Dat zuut me good in 'n Hollands dialek wie 't Haogs: 't löp gaans parallel aon 't Algemein Nederlands, meh 't kint klaanke die in 't AN neet of koum veurkoume.
Veur 't Limburgs, dat väöl wijer vaan 't Nederlands steit es 't Haogs, geld dit natuurlek ouch. De klaankinventair vaan 't Limburgs is groeter es de Hollandse, en dèks weure klaanke op e meneer geïntoneerd dee 't Hollands volkome vreemp is. Daorum is 't nötteg, jeh nudig, 'ne klaankinventair op te stèlle.
't Limburgs is 'n taol mèt 'n klein traditie vaan gesjreve tekste. Wijer liert me 't neet op sjaole. Daodoor volg 'ne Limburger dee zien taol sjrijf dèks zie geveul, en de Hollandse spelregels. Dèks is zoe'n spelling neet zoe adequaat: Klaanke die väöl opein liekene, meh neet 'tzelfde klinke, weure wel 'tzelfde gesjreve. Instanties die ziech beroopsmaoteg mèt 't Limburgs bezighawwe, wie Veldeke en de Wèrkgroop AGL höbbe 'n mie taolkundege spelling oontwikkeld, die die versjèlle wel respecteert. De klaankinventair heioonder is dao-op gebaseerd.