Tora
jiddesch helleg Schrëft / From Wikipedia, the free encyclopedia
D'Tora ass de Grondstee vum jiddesche Glawen, deen an de fënnef Bicher vum Moses geschriwwe steet. Si gëtt och nach Pentateuch genannt. De Begrëff "Tora" kënnt aus dem Hebräeschen an heescht sou vill wéi eng Léier, eng Ënnerweisung an d'Gesetz fir déi Gleeweg. D'Tora ass den éischten Deel aus der Tanach, der hebräescher Bibel.
De Pentateuch ass aus eelere Quellen. Dozou kënnt nach eng Paschtouerschrëft, déi zirka 550 viru Christus verfaasst ginn ass. No jiddescher Traditioun enthält de Pentateuch, deemno déi schrëftlech Tora, 613 Geboter a Verbueter (Mizwot). Déi stinn an engem Erzielzesummenhank mat verschiddenen Ereegnesser. An der Tora geet rieds vun der Schëpfung an der Urzäit vum Abraham, Isaak a Jakob, dem Auszuch aus Egypten, vum Bundesbeschloss um Bierg Sinai mat der Verëffentlechung vun de Gesetzer bis hin zu der Wanderung duerch d'Wüst.