Fumo

fumo dictio est in variis linguis:

Syllabificatio phonetica: ru·en·ti·a — morphologica: ru-ent-ia class. Ita intus fumo ac vapore ad duo milia armatorum, ruentia novissime in ipsas flammas, dum

regnavit Aeolus; quae a Lipara liquidiore tantum flamma differt, e cuius fumo, quinam flaturi sint venti in triduo, praedicere incolae traduntur; unde

terminante. eas, quae semini serventur, ante hiemem praecidi non est mos, postea fumo siccantur condendis hortensiorum seminibus, rusticae supellectili. —Naturalis

monstraret viam, ire; ubi, ut polliceatur, super caput hostium perventum sit, fumo dare signum nec antea clamorem tollere, quam ab se signo recepto pugnam coeptam