Oratio obliqua

Oratio Obliqua aut Sermo Obliquus in grammatica Latina dicitur sermo qui commemoratur non in verbis exactis locutoris sed ut obiectum directum verbi dicendi. Exempli gratia:

Haec commentatio nondum stipula est. Oportet intra tres menses paginam corrigere. Etiam minimis paginis Vicipaedianis habendus est: Titulus in primo exordio typis crassioribus repetitus Comprehensio (200 vel plurium litterarum) quae rem apte describat Nexus extra-Vicipaedianus (sive et fons bibliographicus) qui et titulum et rem ipsam satis corroboret Nexus interni caerulei ex hac pagina et in hanc paginam ducentes; categoriae caeruleae (quibus absentibus formula {{Dubcat}} ponatur); pagina annexa apud Wikidata (aut formula {{Nexus interviciales absunt}}) Cetera hac encyclopaedia digna, velut descriptio (explicationes, historica, exempla); imago necnon titulus suffixus; ceteri nexus externi siqui utiles sint; bibliographia. → Interpretationes vernaculae

Sermo Rectus:

(1) Coquus ait, "feles psittacum comedit"

Sermo Obliquus:

(1) Coquus dixit felem psittacum comedisse

(2) Coquus dixit quod feles psittacum comedisset

His in sententiis, Coquus est subiectum, et phrasis in litteris italicis expressa est obiectum verbi "dixit"

Primum exemplum (accusativo et verbo infinitivo usum) est usitatum in latinitate Classici. Secundum exemplum (coniunctione "quod" aut "quia" cum verbo modi subiunctivi usum) quod etiam invenitur in aetate Classica verbis sentiendi, sciendi volendique coniunctum, fere praeponitur in latinitate Mediaevali.