Found in articles
sive formaliter Hanyu Pinyin (Sinice simpliciter 汉语拼音; Sinice translaticie: 漢語拼音, pinyin Hànyǔ Pīnyīn) est publica litterarum Sinicarum ad scripturam Latinam
Lingua Sinica antiqua (simpl. 上古汉语; trad.: 上古漢語; pinyin: shànggǔ hànyǔ), est linguae Sinicae genus de principio c. 1200 a.C.n. usum ad s. tertium a.C.n
Linguae Sinicae (confer Sinice 漢語/汉语 Hànyǔ 'lingua Sinica' et 中文 Zhōngwén 'litterae Sinicae') re vera constat in familia linguarum a ramo linguarum Sinotibetanarum
Linguarum officialium catalogus
cum Dacoromanica et Ucrainica) Linguam Sinicam officialem, hanyu 汉语 aut 漢語 aliquando nominatam Mandarinica (guanhua官话 aut 官話) habent hae nationes: Respublica
and more. Ultravisum. Zhou Fagao 周法高. 1972. Shanggu Hanyu he Han-Zangyu 上古漢語和漢藏語. Journal of the Institute of Chinese Studies of the Chinese University