Morbus deficientiae immunitatis acquisitae
morbus / From Wikipedia, the free encyclopedia
Morbus deficientiae immunitatis acquisitae,[1][2] acronymis vernacularibus adhibitis SIDA[3] e quibus etiam vocabulum sida (-ae f.),[4] seu morbus HIV[1][5] est syndroma in qua ob lymphocytorum T depletionem manifestationes summae sunt; inter quas normaliter non pathogenicorum microorganismorum infectiones vel tumorum surrectiones, seu in generali populatione communium, seu immunocompromissarum personarum propriorum, seu eius qui talem syndroma ostendit proprium. Syndromae causa est virus immunodeficientiae humanae.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/Red_ribbon.png/120px-Red_ribbon.png)
Syndroma, hodierno rerum statu, est fere insanabilis, quia nunquam totaliter virus ex hospite eradicari possit; nihilominus, hodiernae sanationes, valde melius usis in emersionis puncto decennio 190 principio toleratae, viraemiam imminuere in minimas aut non graves libras consequuntur, lymphocyticam reinculturam? et normalioris? vitae prosecutionem permittentes.
Clinico-pathologicum syndroma incrementum secundum personam variabillimum? est, quia infectionis progressus geneticis seu viri seu hospitis factoribus (Campbell et alii 2004, 2005; Senkaali et alii 2005), seu ex hygienicis condicionibus et coinfectionibus (Morgan et alii 2002b; Lawn et alii 2004), dependet, unus in Italia Romae hominis cuiusdam immunis documentatus casus est.
In civitatibus ubi sumptuosae antiretrovirales curae et ob opportunisticas infectiones et neoplasticae curae sunt magis disponibiles, aut Securitate Sociali? solventur, ob SCDI mortalitas valde imminuta est (Palella et alii 1998), sed conlateralium resistentiae farmacis incrementi effectuum (Montessori et alii 2004), et minimae patientium adquiescentiae problematibus libratur.