Infinitivus (grammatica)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Infinitivus est modus verbi.
In Lingua Latina tria tempora duoque genera infiniti sunt:
- praesens (e.g. act. laudāre, pass. laudārī),
- perfectum (act. laudāvisse, pass. laudātum, -am esse (participiō perfecti passivi)) et
- futurum (act. laudātūrum, -am esse, pass. laudātum īrī (supinō)).
Modus infinitivus est una inter formas infinitivas verbi, sine persona et sine numero, quarum aliae sunt participium, gerundium, gerundivum et supinum.