Guillelmus Gellonensis
From Wikipedia, the free encyclopedia
Guillelmus Gellonensis, ita ob monasterio a se in valle Gellonensi condito appellatum, fuit nobilis regni Caroli Magni, qui se anno 804 a saeculo recedit et in vitam monasticam convertit. Ob proelia quae pro Carolo et contra Musulmanos pugnavit, heros factus est carminum epicorum Francogallicorum et in eis Guillelmus de Aurenga nuncupatus; quorum carminum La Chanson de Guillaume est antiquissimum nobis servatum.