quncik

Kurmancî

Navdêr

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	quncik	quncik
Îzafe	quncikê	quncikên
Çemandî	quncikî	quncikan
Nîşandera çemandî	wî quncikî	wan quncikan
Bangkirin	qunciko	quncikino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	quncikek	quncikin
Îzafe	quncikekî	quncikine
Çemandî	quncikekî	quncikinan

quncik mê

1. goşe, qunc, kujî, zawî, qulaç
   • Ew ji cihê xwe rabû û çû li quncika herî dawiyê rûnişt. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)
2. quncok, amûra ku qulpikên cilan digihîne hev
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قونجک‎

Hevmane

• kunc

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: Ecke → de m, ^?Eckchen → de m
• Erebî: ركن‎, زاوية‎
• Farisî: گوشه تنگ‎
• Îngilîzî: corner → en, angle → en
• Tirkî: bucak → tr, köşe → tr, ^?ufak → tr