qe

Kurmancî

Hoker

qe

1. qet, hîç, tî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. qey, ma, gelo, aya, erê
   • De rabe ha! Qe tu rabe awayekî ji vî lawikî re çêbike! Qe rabe xwe biavêje camêrna! Ev lawik mir!. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)

Bide ber

• ke

Ji wêjeya klasîk

• Zuhda çilsale li min zîr û zeber kir ji esas
  Ji lebê le'lê şeker yar qe nekir pirsa Melê
  Misriyan gezme reşandin ko kişandin elmas — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Almanî: durchaus nicht, ganz und gar nicht, jemals → de, kein → de, überhaupt → de, überhaupt nicht → de, keine → de
• Farisî: هیچ‎ → fa
• Tirkî: hiç → tr

Hmongî

Navdêr

qe

1. hêk
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên hêk hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}