qal

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /qɑːl/
• Kîtekirin: qal

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qal	qal
Îzafe	qala	qalên
Çemandî	qalê	qalan
Nîşandera çemandî	wê qalê	wan qalan
Bangkirin	qalê	qalino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	qalek	qalin
Îzafe	qaleke	qaline
Çemandî	qalekê	qalinan

qal mê

1. bas, behs, çêl, gotin, axiftin, suhbet, vegotin

   Bo me qala zarokiya xwe kir. ― li ser dema ku zarok bû axivî

   • Ev narê sîqala dil e
     Da'im li wê qala dil e
     Newroz û sersala dil e — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
2. di lîstikan de hejmar, car

   Sed qalên min li te ne.

   Di du qalan de min ew têk bir.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: قال‎

Jê

 

• (navdêr) qalbûn
• (lêker) qal bûn
• (rengdêr) qalbûyî
• qalker
• (lêker) qal kirin
• (navdêr) qalkirin
• (rengdêr) qalkirî

Bide ber

• qalik

Etîmolojî

Ji erebî قال‎ (qale, “got”), hevreha aramî ܩܠܐ‎ (qala), îbrî קוֹל‎ (qol). Ji eynî rehî: qewl.

Werger

• Almanî: ^?Erwähnung → de m
• Farisî: بحث‎ → fa, بیان‎ → fa
• Îngilîzî: speak → en, say → en, tell → en, bast → en, cortex → en
• Tirkî: bahis → tr, kavga → tr, bas → tr, kal → tr, ^?kama → tr

Kuynaultî

Navdêr

qal

1. av
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên av/Werger3 hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}