gil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɡɪl/
• Jihevqetandin: gil

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gil	gil
Îzafe	gila	gilên
Çemandî	gilê	gilan
Nîşandera çemandî	wê gilê	wan gilan
Bangkirin	gilê	gilino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	gilek	gilin
Îzafe	gileke	giline
Çemandî	gilekê	gilinan

gil mê

1. axa pirr av di nav de:

   Ji ber baranê, rê bûne gil.

   Tirimpêl di nav gilê re ma.

2. axesork, herrî, cureyekî axê ye ku cerk û denan pê çêdiken
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• gilik
• gilk
• gîl
• gîlik
• gîlk

Hevmane

• herrî
• çamûr
• mole
• mûle
• teqn

Bide ber

• ax
• gêç
• qûm
• xîz

Bikaranîn

• bûn gil
• kirin gil

Ji wêjeyê

• "Gil" bi kurmancî "herrî" ye û li herêma Serhedê hê jî gotineke zindî ye. — (Feratê Dengizî: Sirra peyvan, Amidakurd.com, 5/2009)

Etîmolojî

Hevreha farisî گل‎ (gil), pehlewî gil, belkî ji zimanên îranî lê herwiha belkî hevreha peyva "qîr", bi rêya erebî ji akadî [Peyv?] qiru.

Werger

• Almanî: Schlamm → de m, ^?Letten → de m
• Erebî: ^?التراب‎ → ar, ^?التربة‎ → ar
• Farisî: خاک رس‎ → fa
• Fînî: kura → fi, lieju → fi
• Fransî: boue → fr
• Holendî: slijk → nl
• Îngilîzî: mud → en, ooze → en, clitoris → en, clay → en, ^?plasticine → en, ^?terra → en
• Îtalî: fango → it
• Norwecî: slam → no
• Portugalî: barro → pt
• Rusî: грязь → ru (grjazʹ)
• Spanî: barro → es
• Swêdî: slam → sv, gyttja → sv, ävja → sv, mudder → sv
• Tirkî: çamur → tr, göt → tr, kil → tr, kaba saba → tr

Tirkî

Navdêr

gil

1. an, gelan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. navder, navber

   bunlar benim dayıgillerim oluyor: ev xalanê min in

3. famîle, familye, wateya famîlayê de bi awayekî piraniyê tê

   kedigiller: famîleya pisîngan