cemidî

Kurmancî

Rengdêr

cemidî

1. qerisî, qeşagirtî
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. sar, tezî
   • Hingî bi carekê ve çokên mêrik sist bûn, canê wî sar bû û xwêdaneke cemidî ew girt. — (Firat Cewerî, Girtî, Weşanên Nûdem, 1986)

Herwiha

• cemidiyayî

Têkildar

• cemedî
• cemidandî

Etîmolojî

cemidîn

Werger

• Almanî:  → ,  → ,  → ,  → 
• Erebî: ^?‎
• Farisî: ‎ → , ‎
• Îngilîzî:  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  →