bêkes

 Binêre herwiha: Bêkes

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: bê·kes

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêkes	bêkestir	herî bêkes bêkestirîn

bêkes

1. kesa/ê ku ti kesûkar yan heval yan alîkar nînin,
   bêxwedî, sêwî, êtîm, bêxwedan, bêxudan, bêdost, bêheval
   • Ah ji dest cewra evînê çi bikirim min bende em
     Sebr û taqet min neman lê bêkes û dermande em
     Ger bixwanî wer beranî bende em ta zinde em — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-krîlî: бекәс

Jê

• bêkesî
• bêkesîtî
• bêkestî
• (Lêker) bêkes bûn
• (Lêker) bêkes kirin

• (Navdêr) bêkesbûn
• (Navdêr) bêkeskirin

• (Rengdêr) bêkesbûyî
• (Rengdêr) bêkeskirî

Etîmolojî

Ji bê- + kes.

Werger

• Almanî:  → ,  → , , ^? → , ^? → 
• Farisî: ‎ → , ‎ → , ‎ → , ‎
• Îngilîzî:  → ,  → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ,  → ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? →