şûn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): //
• Kîtekirin: şûn

Navdêr

Tewandina şûn
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şûn	şûn
Îzafe	şûna	şûnên
Çemandî	şûnê	şûnan
Nîşandera çemandî	wê şûnê	wan şûnan
Bangkirin	şûnê	şûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şûnek	şûnin
Îzafe	şûneke	şûnine
Çemandî	şûnekê	şûninan

şûn mê

1. cih, cî, dêlv

   Ez nikarim biçim, tu li şûna min herre.

   Kurrê wî şûna wî girtiye.

2. şop

   Şûna piyên wan li vê derê ye.

   Şûna wan jî nemaye. ― Ti tişt jê nemaye.

Ji wêjeya klasîk

• Şûna birînan kûr bikî
  Şem'a me jê pir nûr bikî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

Herwiha

• şwîn – Badînî
• şîn (3)

Jê

 

• (rengdêr) şûnbirî
• şûnbirîn
• (lêker) şûn dan
• (navdêr) şûndan
• şûngir
• (navdêr) şûngirtin
• (lêker) şûn girtin
• şûngirî
• şûnkar
• şûnkarî
• (navdêr) şûnketin
• (lêker) şûn ketin
• şûnpê
• şûnpî
• şûntil
• şûntilî

Bi zaravayên din

• Soranî: ‎ ()
• Kurdiya başûrî:
• Hewramî:

Werger

• Almanî:  →  nêr,  →  nêr,  →  mê,  →  mê
• Erebî: ^?‎ → , ^?‎, ^?‎, ^?‎, ^?‎, ^?‎ → 
• Farisî: ‎ → , ‎ → 
• Îngilîzî:  → ,  → ,  → , (someone or something), ,  → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^? → , ^?, ^? → 
• Tirkî:  → ,  → ,  → ,  → ,  → ,  → , ^? → , ^? →