îcad

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /iːˈd͡ʒɑːd/
• Kîtekirin: î·cad

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îcad	îcad
Îzafe	îcada	îcadên
Çemandî	îcadê	îcadan
Nîşandera çemandî	wê îcadê	wan îcadan
Bangkirin	îcadê	îcadino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	îcadek	îcadin
Îzafe	îcadeke	îcadine
Çemandî	îcadekê	îcadinan

îcad mê

1. vedozîn, keşf, danerî, dahênan, danîn, vedîtin, peydakirin, tiştek nû çêkirin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. afirandin, çêkirin^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• îcat

Jê

• îcadî
• îcadvan
• îcadvanî
• (lêker) îcad kirin
• (navdêr) îcadkirin
• (rengdêr) îcadkirî

Etîmolojî

Ji erebî إِيجَاد‎ (ʾījād), têkildarî mucîd.

Werger

• Almanî: Erfindungsgabe → de, Erfindung → de
• Erebî: إيجاد‎ → ar (ʾījād)
• Farisî: ایجاد‎ → fa
• Îngilîzî: invention → en
• Tirkî: icat → tr