![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/31/%25E0%25A6%25AC%25E0%25A6%25BE%25E0%25A6%2582%25E0%25A6%25B2%25E0%25A6%25BE.svg/langkn-640px-%25E0%25A6%25AC%25E0%25A6%25BE%25E0%25A6%2582%25E0%25A6%25B2%25E0%25A6%25BE.svg.png&w=640&q=50)
ಬಂಗಾಳಿ ಭಾಷೆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಬಂಗಾಳಿ ಅಥವಾ ಬಾಂಗ್ಲ ಇಂಡೊ-ಯೂರೋಪಿಯನ್ ಪಂಗಡಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಭಾಷೆ.ಸಂಸ್ಕೃತ ಮತ್ತು ಪಾಳಿ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಪೂರ್ವಜರನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವ ಈ ಭಾಷೆ, ಭಾರತದ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳದ ರಾಜ್ಯ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶದ ರಾಷ್ಟ್ರಭಾಷೆ. ಸುಮಾರು ೨೦.೭ ಕೋಟಿ ಜನ ಈ ಭಾಷೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಬಂಗಾಳಿ বাংলা Bangla ![]() | ||||
---|---|---|---|---|
ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳು: |
ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ, ಭಾರತ (ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ, ತ್ರಿಪುರಾ, ಅಸ್ಸಾಂನ ಬರಾಕ್ ಕಣಿವೆ), ಪೂರ್ವ ಭಾರತ ಬಂಗಾಳಿ ಸಮುದಾಯಗಳು ಮತ್ತು ಈಶಾನ್ಯ ಭಾರತ, ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಬಂಗಾಳಿ ಡಯಾಸ್ಪೊರಾ ನಡುವೆ. | |||
ಒಟ್ಟು ಮಾತನಾಡುವವರು: |
೨೧೦ ದಶಲಕ್ಷ | |||
ಭಾಷಾ ಕುಟುಂಬ: | ಇಂಡೋ ಯುರೋಪಿಯನ್ ಇಂಡೋ-ಆರ್ಯನ್ ಪೂರ್ವ ಅಸ್ಸಾಮಿ-ಬಂಗಾಳಿ ಬಂಗಾಳಿ | |||
ಬರವಣಿಗೆ: | ಬಂಗಾಳಿ ವರ್ಣಮಾಲೆ ಭಾರತೀಯ ಬೆಂಗಾಲಿ ಬ್ರೈಲ್ ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ ಬೆಂಗಾಲಿ ಬ್ರೈಲ್ | |||
ಅಧಿಕೃತ ಸ್ಥಾನಮಾನ | ||||
ಅಧಿಕೃತ ಭಾಷೆ: | ![]() ![]()
| |||
ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಪ್ರಾಧಿಕಾರ: |
ಬಾಂಗ್ಲಾ ಅಕಾಡೆಮಿ (ಬಾಂಗ್ಲಾದೇಶ) ಪಶ್ಚಿಮಬಂಗಾ ಬಾಂಗ್ಲಾ ಅಕಾಡೆಮಿ (ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ) | |||
ಭಾಷೆಯ ಸಂಕೇತಗಳು | ||||
ISO 639-1: | ಬಿಎನ್ | |||
ISO 639-2: | ಬಿಇಎನ್ | |||
ISO/FDIS 639-3: | ಬಿಇಎನ್ | |||
![]()
|
ಬಂಗಾಳೀ ಭಾಷೆ - ಪಶ್ಚಿಮ ಬಂಗಾಳ ರಾಜ್ಯದ ಭಾಷೆ: ನೆರೆಯ ಬಾಂಗ್ಲದೇಶದಲ್ಲಿ ರಾಷ್ಟ್ರಭಾಷೆ: ಗಂಗಾನದಿ ಬಯಲಿನ ಉತ್ತರ ಮತ್ತು ಪೂರ್ವ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಹಬ್ಬಿರುವ ಬಂಗಾಳ ಪ್ರಾಂತ್ಯದ ಜನರ ಭಾಷೆ. ಇದು ಇಂಡೋ ಆರ್ಯನ್ ಭಾಷಾವರ್ಗದ ಮುಖ್ಯಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದ್ದು, ಮಾಗಧಿ ಅಪಭ್ರಂಶದ ಪೂರ್ವೀರೂಪದಿಂದ ವಿಕಾಸಗೊಂಡಿದೆ ಎಂದು ಭಾಷಾತಜ್ಞರ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಭಾರತ, ಪಾಕಿಸ್ತಾನ, ಬಾಂಗ್ಲ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವ ಸುಮಾರು 80,000,000 ಜನ ಈ ಭಾಷೆಯನ್ನಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಬಂಗ ಎಂಬ ಪದಕ್ಕೆ ಆಲ್ ಪ್ರತ್ಯಯ ಸೇರುವುದರ ಮೂಲಕ ಬಂಗಾಲಿ (ಬಂಗಾಳಿ) ಪದ ರೂಪುಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ಪದ ಭಾಷಾಸೂಚಕ, ಸ್ಥಳಸೂಚಕ, ಹಾಗು ಜನಸಮುದಾಯಸೂಚಕ ರೂಪವಾಗಿ ಬಂದಿವೆ. ಬಂಗಾಳೀ ಪದಕ್ಕೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಗೌಡಿ, ಮಾಗಧಿ, ಗೊಲ್ಲ ಎಂದೂ ಕರೆಯುವರು.
779ರಲ್ಲಿ ರಚಿತವಾದ ಕುವಲಯಮಾಲಾ ಎಂಬ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಭಾಷೆ ಎಂಬಂರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮೊತ್ತಮೊದಲು ಬಳಸಲಾಗಿದೆ. ಬಂಗಾಳೀ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಚೀನ ಬಂಗಾಳೀ (ಸುಮಾರು 950-1350). ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಬಂಗಾಳಿ (ಸುಮಾರು 1350-1800) ಮತ್ತು ಆಧುನಿಕ ಬಂಗಾಳಿ (1800ರಿಂದ ಈಚೆಗೆ) ಎಂಬ ಮೂರು ಅವಸ್ಥಾಭೇದಗಳಿವೆ. ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಬಂಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿನದು ಮತ್ತು ಆಮೇಲಿನದು ಎಂಬ ಎರಡು ಸ್ತರಗಳನ್ನು ಗುರ್ತಿಸಬಹುದು. ಮೊದಲದರ ಕಾಲ 1350-1500ರ ತನಕ; ಆಮೇಲಿನದರ ಕಾಲ 1500-1800ರ ತನಕ. ಮೊದಲಿನ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಬಂಗಾಳಿಯಿಂದ ಆಮೇಲಿನ ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಬಂಗಾಳಿಯನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುವ ಪ್ರಧಾನ ಲಕ್ಷಣಗಳಿವು: 1. ನಾಮಪದಗಳ ಮತ್ತು ಸರ್ವನಾಮಗಳ ಬಹುವಚನಸೂಚಕ ವಿಭಕ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿದುದು, 2. ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಕ್ರಿಯಾಪದಗಳಿಂದ ವಚನಸೂಚಕಗಳು ಮಾಯವಾದ್ದು ಮತ್ತು ಆಖ್ಯಾತ ಪ್ರತ್ಯಯವನ್ನು ಹಚ್ಚದೆ ಸಹಾಯಕ ಕ್ರಿಯಾಪದವನ್ನು ಕಾಲತ್ರಯದಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿದ್ದು; ಮತ್ತು 3. ಅಧಿಕ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಪಾರ್ಸಿಯನ್-ಅರಾಬಿಕ್ ಪದಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿಕೊಂಡುದು. ಮಧ್ಯಕಾಲೀನ ಬಂಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಪೂರ್ತಿ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಕಾವ್ಯಭಾಷೆ ಅಥವಾ ಪ್ರಕ್ರಿಯಾಪದಗಳು ಬಳಕೆಯಾಗಿವೆ. ಈ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಬ್ರಜಬುಲಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅವಹಟ್ಠ ಕಾವ್ಯಸಂಪ್ರದಾಯ ಇದಕ್ಕೆ ಅಧಾರ. ಈ ಭಾಷೆಗೆ ಅನಂತರ ಸಂಸ್ಕøತ ಪದಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಪಾರ್ಸಿ (ಅರಾಬಿಕ್ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪ ತುರ್ಕಿ ಸೇರಿ) ಪದಗಳೂ ಸೇರಿದವು. ಬ್ರಿಟಿಷರು ಬಂಗಾಳದ ಆಡಳಿತವನ್ನು ತಮ್ಮ ಕೈಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ತನಕ ಎಂದರೆ 18ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಮಧ್ಯಕಾಲದ ತನಕ ಪರ್ಷಿಯನ್ ಪದಗಳ ಸ್ವೀಕರಣ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ವೇಳೆಗೆ ಪರ್ಷಿಯನ್ (ಮತ್ತು ಅರಾಬಿಕ್) ಭಾಷೆಗಳ ಕೆಲವು ವಿಭಕ್ತಿ ಪ್ರತ್ಯಯಗಳ ಬಳಕೆಯೂ ನಡೆದಿತ್ತು ಮತ್ತು ದಸ್ತಾವೇಜಿನ ಗದ್ಯಶೈಲಿಯನ್ನು ರೂಪಿಸಿತ್ತು. ಅನಂತರದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಜೊತೆಗೆ ಪೋರ್ಚುಗೀಸ್ ಭಾಷೆಯ ಅನೇಕ ಪದಗಳು ಬಂಗಾಳಿ ಭಾಷೆಗೆ ಸೇರಿದುವು. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ವಿದ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಹರಡುತ್ತ ಬಂದಂತೆ ಬಂಗಾಳಿ ಭಾಷೆಯ ಮೇಲೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ಭಾಷಾ ಪ್ರಭಾವ ಅಧಿಕವಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಎರಡು ರೀತಿ ಗುರುತಿಸಬಹುದು. 1. ಬಂಗಾಳಿಯಲ್ಲಿ ತಕ್ಕ ಸಮಾನಾರ್ಥಕವಾಗಲಿ, ಸಮೀಪಾರ್ಥಕವಾಗಲಿ ಇಲ್ಲದ ಪದಗಳ ಮತ್ತು ಈ ದೇಶಕ್ಕೆ ತಿಳಿಯುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಪದಗಳ ಸೇರುವಿಕೆ, 2. ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದ ನೇರವಾದ ಪ್ರಭಾವವೆಂದೇ ಹೇಳಲಾಗದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಗಾಳಿ ಗದ್ಯಶೈಲಿಯೊಂದರ ಬೆಳೆವಣಿಗೆ.