ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರ ಎಂಬುದು ಕಾನೂನಿನ ತತ್ವ ಹಾಗೂ ಸಿದ್ಧಾಂತವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಪಂಡಿತರು ಅಥವಾ ಕಾನೂನು ಜಿಜ್ಞಾಸುಗಳು, ಕಾನೂನಿನ ಲಕ್ಷಣಗಳು, ಕಾನೂನು ತರ್ಕಗಳು, ಕಾನೂನು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಾನೂನು ಸಂಸ್ಥೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆಳವಾದ ಅರ್ಥೈಸುವಿಕೆಯು ಸಾಧ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆಧುನಿಕ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರವು ೧೮ನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಆರಂಭಗೊಂಡಿದ್ದು, ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಯಮ/ನ್ಯಾಯ, ನಾಗರಿಕ ಕಾನೂನು ಹಾಗೂ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಕಾನೂನುಗಳ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ತತ್ವಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕೃತವಾಗಿತ್ತು.[1] ಪ್ರಧಾನ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಪರಿಣಿತರು ಉತ್ತರಿಸಲೆತ್ನಿಸುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ವಿಧಗಳು ಮತ್ತು ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ತತ್ವಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಅಥವಾ ಆ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಬಹುದು ಎಂಬುದರ ಮಾರ್ಗಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಇವೆರಡರ ಮೇಲೂ ಆಧಾರಿತವಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಸಮಕಾಲೀನ ನ್ಯಾಯಸಿದ್ಧಾಂತವು ಸ್ಥೂಲವಾಗಿ ಎರಡು ಗುಂಪುಗಳ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಪರಿಹರಿಸುತ್ತದೆ:[2]
೧) ಕಾನೂನು ಹಾಗೂ ಕಾನೂನು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳ ಆಂತರಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು
೨) ತಾನಿರುವ ರಾಜಕೀಯ ಹಾಗೂ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯಾಪಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಹಾಗೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಸಾಮಾಜಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಕಾನೂನು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು.
ಈ ಮೇಲ್ಕಂಡ ವಿಧಗಳ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರಧಾನ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ನಾಲ್ಕು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ವಿಚಾರಪಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಸಿಗುತ್ತವೆ:[2]
- ನೈಸರ್ಗಿಕ ನಿಯಮ/ನ್ಯಾಯ ವೆಂದರೆ ಶಾಸನಾತ್ಮಕ ಪ್ರಭುತ್ವಗಳ ಅಧಿಕಾರಗಳಿಗೆ ತರ್ಕಬದ್ಧ ವಾಸ್ತವಿಕ ಮಿತಿಗಳಿರುತ್ತವೆ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಮಾದರಿಯ ಕಾನೂನುಗಳಿಗೆ ಮಾನವ ತರ್ಕಗಳ ಮೂಲಕ ಆಧಾರವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿದ್ದು, ಇಂಇಂತಹಕಾನೂನು/ನಿಯಮಗಳಿಂದಲೇ ಮಾನವ ರೂಪಿತ ಕಾನೂನುಗಳು ತಮ್ಮ ಅಧಿಕಾರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು.[2]
- ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೈಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಾನೂನು ಪದ್ಧತಿ ಯು ನೈಸರ್ಗಿಕ ನಿಯಮಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಕಾನೂನು ಮತ್ತು ನೈತಿಕತೆಗಳ ನಡುವೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವಿರಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ, ಹಾಗಾಗಿ ಕಾನೂನಿಗೆ ಬಲವು ಕೆಲ ಮೂಲಭೂತ ಸಾಮಾಜಿಕ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಗಳ ಮೂಲಕ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತದಾದರೂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೈಕ ಪ್ರಮಾಣವಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಆ ವಸ್ತುಸ್ಥಿತಿಗಳು ಯಾವುವು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿವೆ.[3]
- ಯಥಾರ್ಥ ಕಾನೂನು ಪದ್ಧತಿ ಯು ವಾಸ್ತವ ವಿಶ್ವದ ಕಾನೂನು ಆಚರಣೆಯು ಕಾನೂನು ಏನೆಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂರನೇ ಸಿದ್ದಾಂತವಾಗಿದ್ದು; ಶಾಸನಕಾರರು, ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ಹಾಗೂ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಾಹಕರು ತನ್ನನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಳಸುತ್ತಾರೋ ಅದರ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಅಧಿಕಾರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯನ್ನು ಈ ತರಹದ ಕಾನೂನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ.
- ಕ್ಲಿಷ್ಟಕರ ಕಾನೂನು ಅಧ್ಯಯನವೆಂಬುದು ೧೯೭೦ರ ದಶಕದಿಂದ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾದ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ನವೀನ ಸಿದ್ಧಾಂತವಾಗಿದ್ದು ಅಗ್ರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಗುಂಪಿನ ನೀತಿನಿರೂಪಣಾ ಗುರಿಗಳ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವೆಂದು ಭಾವಿಸಬಹುದಾದ ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ನಿಷೇಧಾರ್ಥಕ ನಿಲುವಾಗಿರುತ್ತದಲ್ಲದೇ ಬಹುಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಕಾನೂನುಗಳು ವಿರೋಧಾತ್ಮಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ.[4]
ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಷಯವೆಂದರೆ ಪ್ರಧಾನ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ನಿಯಮ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಹಾಗೂ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೈಕ ಪ್ರಮಾಣದ ಕಾನೂನು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳ ನಡುವಿನ ಪಥದ ಸಿದ್ಧಾಂತವೆನ್ನಬಹುದಾದ ರಾಚನಿಕವಾದಿ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸಿದ ಸಮಕಾಲೀನ ಕಾನೂನು ಜಿಜ್ಞಾಸು/ಪಂಡಿತ ರೊನಾಲ್ಡ್ ಡ್ವಾರ್ಕಿನ್ರ ಕೃತಿಗಳು.[5]
ಈ ಆಂಗ್ಲ ಪದವು ಲ್ಯಾಟಿನ್ ಪದ ಜ್ಯೂರಿಸ್ಪ್ರುಡೆನ್ಷಿಯಾ ದ ಮೇಲೆ ಆಧಾರಿತವಾಗಿದೆ : ಜ್ಯೂರಿಸ್ ಎಂಬುದು "ಕಾನೂನು/ನಿಯಮ" ಎಂಬ ಅರ್ಥದ ಜಸ್/ಜುಸ್ ನ ಸ್ವತಂತ್ರ ಪಂಚಮಿ ವಿಭಕ್ತಿ ರೂಪವಾಗಿದ್ದರೆ, ಪ್ರುಡೆನ್ಷಿಯಾ ಎಂಬುದರ ಅರ್ಥ "ಜ್ಞಾನ". ಪ್ರೂಡೆನ್ಸ್/ವಿವೇಕ ಎಂಬ ಪದವು ಈಗ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿಲ್ಲದ "ವಸ್ತುವೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ಜ್ಞಾನ ಅಥವಾ ಪರಿಣತಿ" ಎಂಬರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಸಮಯವಾದ ೧೬೨೮[6]ರಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಪ್ರಥಮ ಬಾರಿ ದೃಢೀಕೃತಗೊಳಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಪದವು ಇದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನವೇ ದೃಢೀಕೃತಗೊಂಡಿದ್ದ ಫ್ರೆಂಚ್ ಪದ ನ್ಯಾಯಶಾಸ್ತ್ರ/ಜ್ಯೂರಿಸ್ಪ್ರುಡೆನ್ಸ್ ದ ಮೂಲಕ ಬಂದಿರಬಹುದಾಗಿದೆ.