ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆ[ಟಿಪ್ಪಣಿ 1] ಎಂದರೆ ಜೀವಿಗಳ ವ್ಯಕ್ಯನಮೂನೆಯಲ್ಲಿನ[ಟಿಪ್ಪಣಿ 2] ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅವುಗಳ ಬದುಕುಳಿಯುವಿಕೆ ಮತ್ತು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಆಗುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸ.[1] ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗಬಲ್ಲ ಗುಣಗಳು ಕಾಲಕಳೆದಂತೆ ಬದಲಾಗುವದನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುವ ಇದು ವಿಕಾಸದ ಅತಿ ಮುಖ್ಯ ಮೆಕಾನಿಸಂ.[2] ಚಾರ್ಲ್ಸ್ ಡಾರ್ವಿನ್ “ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆ”ಯನ್ನು ಜನಪ್ರಿಯಗೊಳಿಸಿದ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕೃತಕ ಆಯ್ಕೆಗೆ (ಸೆಲೆಕ್ಟಿವ್ ಬ್ರೀಡಿಂಗ್) ಹೋಲಿಸಿದ.
ಜೀವಿಗಳ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನ ಗುಣಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಇವು ಜೀವಿಯೊಂದರ ಜಿನೋಮ್ನಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುವ ವ್ಯತ್ಯಯನ ಅಥವಾ ಮ್ಯುಟೇಶನ್ಗಳ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಭಾಗಶಹ ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ಜೀವಿಯೊಂದರ ಸಂತತಿಯು ವ್ಯತ್ಯಯನಗಳನ್ನು ಅನುವಂಶಿಕವಾಗಿ ಪಡೆಯ ಬಹುದು. ಜೀವನದಾದ್ಯಂತ ಜೀವಿಗಳ ಜಿನೋಮ್ಗಳು ಪರಿಸರದೊಂದಿಗೆ ಪರಸ್ಪರ ಕ್ರಿಯೆ ನಡೆಸುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಇದು ಗುಣಗಳಲ್ಲಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ (ಜೀವಿಯ ಪರಿಸರವು ಜೀವಕೋಶದೊಳಗಿನ ಅಣ್ವಿಕ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರ, ಇತರ ಜೀವಕೋಶಗಳು, ಇತರ ಜೀವಿಗಳು, ಜನಸಂಖ್ಯೆ, ಆ ಜೀವಿಯ ಜೀವಸಂಕುಲ ಅಲ್ಲದೆ ಜೈವಿಕೇತರ ಪರಿಸರವನ್ನೂ ಒಳಗೊಳುತ್ತದೆ.). ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಗುಣಗಳಿರುವ ಜೀವಿಯು ಇತರ ಯಶಸ್ವಿಯಲ್ಲದ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಗುಣಗಳಿರುವ ಜೀವಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಬದುಕಬಹುದು ಮತ್ತು ಹೆಚ್ಚು ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಮಾಡಬಹುದು. ಆದ್ದರಿಂದ ಜನಸಂಖ್ಯೆ ವಿಕಾಸವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಯಶಸ್ಸು ಸಹ ಮುಖ್ಯ, ಈ ಅಂಶವನ್ನು ಗಣನೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ಡಾರ್ವಿನ್ ಲೈಂಗಿಕ ಆಯ್ಕೆ ಚಿಂತನೆಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಪಡಿಸಿದ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸಂತಾನಶಕ್ತಿಯ ಆಯ್ಕೆಯ ಬಗೆಗೆ ಅವನ ಚಿಂತನೆಗಳು. (೧೯೩೦ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದಂತೆ ಲೈಂಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಸಾಪೇಕ್ಷಿಕವಾಗಿ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ಪಡೆದಿದೆ ಎಂದು ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು[ಯಾರು?] ಮರುವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದರು.[3])
ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯು ವ್ಯಕ್ಯನಮೂನೆಯ ಮೇಲೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಅವಲೋಕಿಸ ಬಹುದಾದ ಜೀವಿಯ ಗುಣಗಳ ಮೇಲೆ ಆಯ್ಕೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಯಾವ ವ್ಯಕ್ತನಮೂನೆಗೆ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಅನುಕೂಲ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆಯೋ ಆ ವ್ಯಕ್ತನಮೂನೆಯು ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ (ನೋಡಿ ಅಲೆಲ್ ಸಂಭವನೀಯತೆ). ಕೆಲ ಕಾಲದ ನಂತರ ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯು ಜನಸಂಖ್ಯೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಪರಿಸರದ ಸ್ಥಳಾವಕಾಶಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ (ಮೈಕ್ರೊವಿಕಾಸ) ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಜೀವಸಂಕುಲಗಳ ಉದಯಕ್ಕೆ (ಮ್ಯಾಕ್ರೊವಿಕಾಸ) ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಬೇರೆ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯು ಜೀವಿಯೊಂದರ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ವಿಕಾಸ ಆಗುವ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ (ಇದೊಂದೇ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲ). ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಮಾನವನು ತನ್ನ ಅಗತ್ಯಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಗುಣಗಳನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ (ಅವನಿಗೆ ಬೇಕಾದದು ಯಾವಾಗಲು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲವಾದರೂ) ಕೃತಿಮ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ಅವೆರಡರ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸ ಬಹುದು. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಉದ್ಧೇಶ ಪೂರ್ವಕ ಆಯ್ಕೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಕೃತಿಮ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಉದ್ಧೇಶವಿದೆ ಆದರೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಉದ್ಧೇಶವಿಲ್ಲ.
ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯು ಆಧುನಿಕ ಜೀವಶಾಸ್ತ್ರದ ಅಡಿಪಾಯ. ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಡಾರ್ವಿನ್ ಮತ್ತು ಅಲ್ಫ್ರೆಡ್ ರಸಲ್ ವಾಲೆಸ್ ೧೮೫೮ರಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಂಧಗಳಾಗಿ ಮಂಡಿಸಿದರು. ನಂತರದಲ್ಲಿ ಡಾರ್ವಿನ್ ತನ್ನ ಪ್ರಭಾವಿ ೧೮೫೯ರ ಪುಸ್ತಕ ಆನ್ ದಿ ಆರಿಜನ್ ಆಫ್ ಸ್ಪೀಷೀಸ್ಸ್ನಲ್ಲಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಮಾನವರು ಉಪಯುಕ್ತ ಗುಣಗಳುಳ್ಳ ಪ್ರಾಣಿ ಮತ್ತು ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಬೆಳಸುವ ಮೂಲಕ ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಯ ಬಗೆಗೆ ಪಕ್ಷಪಾತ ತೋರುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯಾದ ಕೃತಿಮ ಆಯ್ಕೆಗೆ ಹೋಲಿಸಿ ವಿವರಿಸಿದ.[4] ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯನ್ನು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಇಲ್ಲದಯೇ ವಿವರಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಡಾರ್ವಿನ್ ಸಿದ್ಧಾಂತ ರೂಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಆಧುನಿಕ ಅನುವಂಶಿಕತೆಯ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಇನ್ನೂ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಡಾರ್ವಿನ ಸಂಪ್ರದಾಯಿಕ ವಿಕಾಸ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಕ್ಲಾಸಿಕಲ್ ಮತ್ತು ಅಣ್ವಿಕ ತಳಿವಿಜ್ಞಾನಗಳ ಅವಿಷ್ಕಾರಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆಸೆದ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ಆಧುನಿಕ ವಿಕಸನೀಯ ಸಂಯೋಜನೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಈಗಲೂ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಯ್ಕೆಯು ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ವಿಕಾಸವಾಗುವದಕ್ಕೆ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ವಿವರಣೆಯಾಗಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ.