![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Making_of_a_DNA_vaccine.jpg/640px-Making_of_a_DNA_vaccine.jpg&w=640&q=50)
ಡಿ ಎನ್ ಎ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಹಾಕುವಿಕೆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಡಿಎನ್ಎ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಹಾಕುವುದೆಂದರೆ ಜೀವಿಗಳ ಅಂಗಾಂಶಗಳನ್ನು ರೋಗಗಳ ವಿರುದ್ದ ರಕ್ಷಣೆಗೆ ಬಳಸುವ ಒಂದು ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ.ಅನುವಂಶೀಯವಾಗಿ ರಚಿತ ಜೀವಕೋಶೀಯ ಎಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಜಿಮದ್ದು ಮೂಲಕ ಸೂಕ್ತ ಔಷಧಿ ನೀಡಿ ಡಿಎನ್ ಎ ದ ಒಳಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿರಕ್ಷಣೆಯ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ{/4{0}}ಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ವಿಧಾನವಾಗಿದೆ. (ಡಿಆಕ್ಸಿರಿಬೊನ್ಯೂಕ್ಲಿಕ್ ಆಸಿಡ್ [DNA] ಜೀವಕೋಶಗಳ ಅತಿ ಸಣ್ಣ ಪರಮಾಣುವಿನ ರಾಜ ಎನಿಸಿದೆ) ಈ ನ್ಯೂಕ್ಲಿಕ್ ಆಸಿಡ್ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೂ ಪ್ರಯೋಗ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ.ಇದನ್ನು ಹಲವಾರು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಜೀವಿಯ ವೈರಲ್,ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾಗೆ ಸಂಭಂಧಿಸಿದ ಮತ್ತು ಪರಾವಲಂಬಿ ಜೀವಿಗಳಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ರೋಗ ಮತ್ತು ಹಲವು ವಿಧದ ಗೆಡ್ಡೆ ನಮೂನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಧ್ಯಯನಗಳು ನಡೆಯುತ್ತವೆ. ಡಿಎನ್ ಎ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳು ಇನ್ನುಳಿದ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳಿಗಿಂತ ವಿಭಿನ್ನವೆನಿಸಿವೆ.ದೇಹದಲ್ಲಿ ವಿಶಾಲಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ರೋಗನಿರೋಧಕತೆ ಉಂಟು ಮಾಡುವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಾ ವಿಧಾನಗಳಿಗಿಂತ ಸಮರ್ಥವಾಗಿವೆ.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/da/Making_of_a_DNA_vaccine.jpg/640px-Making_of_a_DNA_vaccine.jpg)
ಈ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದು ಹಾಕುವ ಕ್ರಿಯೆಯಗಳು ಆಧುನಿಕ ವೈದ್ಯಕೀಯ ವಿಜ್ಞಾನದ ಅತಿದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆ ಎನಿಸಿವೆ-ಕೈಗಾರಿಕಾ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಅವು ಸಹಜವಾಗಿ ಉಂಟಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಸಿಡುಬು ಮತ್ತು ಸದ್ಯ ಬಹುತೇಕ ಬೇರು ಸಮೇತ ಕೀಳಲಾಗಿರುವ ಪೊಲಿಯೊಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದು ಹಾಕಲು ಸಹಕಾರಿಯಾಗಿವೆ.ಇನ್ನುಳಿದ ರೋಗಗಳಾದ ಟೈಫಸ್ ಸೋಂಕು ಜ್ವರ ರೊಟಾವೈರಸ್,ಹೆಪಾಟೈಟಸ್ ಎ ಮತ್ತು ಬಿ ಮತ್ತಿತರವುಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲಾಗಿದೆ.[1] ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳು ಸಣ್ಣ ಪ್ರಮಾಣದ ರೋಗಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ನಿಯಂತ್ರಿಸಬಲ್ಲವು,ಆದರೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳಿಲ್ಲದೇ ದಶಲಕ್ಷಗಟ್ಟಲೇ ಜನರ ಪ್ರಾಣಕ್ಕೆ ಹಾನಿಯನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ.ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಜನರು ಏಡ್ಸ್ ಹೆಪಾಟೈಟಿಸ್ ಸಿ ಮತ್ತು ಮಲೇರಿಯಾಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವೆನಿಸಿ ಸಾವನ್ನಪ್ಪುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಮೊದಲ ತಲೆಮಾರಿನ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ-ಸಾವಯವಿಯಾಗಿದ್ದವು-ಕೇವಲ ಬದುಕಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮತ್ತು ಅಶಕ್ತಗೊಳಿಸಿದ ಅಥವಾ ನಿರ್ಜೀವ ರೂಪದಲ್ಲಿದ್ದವು.[2] ಸಜೀವ,ಸಾಂದ್ರೀಕೃತ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳು,ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಸಿಡುಬು ಮತ್ತು ಪೊಲಿಯೊ ಲಸಿಕೆ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳು ಮಾರಕ ಕಿಲ್ಲರ್ ಟಿ-ಸೆಲ್ (TC ಅಥವಾ CTL)ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳು ಹೆಲ್ಪರ್ ಟಿ-ಸೆಲ್ (TH)ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಅಲ್ಲದೇ ರೋಗನಿರೋಧಿಗಳನ್ನು ಕೂಡ ಚೋದಕಗೊಳಿಸುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಸಾಂದ್ರೀಕೃತಗೊಳಿಸಿದ ಈ ಲಸಿಕೆಗಳು ಅಪಾಯಕಾರಿಯಾಗಿಯೂ ಪರಿಣಮಿಸಬಹುದು,ರೋಗದ ತೀವ್ರತೆಯೊಂದಿಗೆ ಅವು ಅಪೌಷ್ಟಿಕತೆಯಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಕ್ರಮಾವಳಿ ಅಸ್ತವ್ಯಸ್ತಗೊಂಡ ಜನರಲ್ಲಿ ಗಂಡಾಂತರಕಾರಿಯಾಗಿವೆ.(ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಏಡ್ಸ್ ಪೀಡಿತರಲ್ಲಿ) ಆದರೆ ನಿರ್ಜೀವ ಲಸಿಕೆಗಳು ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಟಿ-ಕೋಶಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಬಹುದು.ಹೀಗಾಗಿ ಎಲ್ಲ ರೋಗಗಳಿಗೆ ಅದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಲ್ಲ.[2] ಈ ಅಪಾಯಗಳನ್ನು ಕನಿಷ್ಟಗೊಳಿಸಲು ಎರಡನೆಯ ತಲೆಮಾರಿನ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳ ನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ನೂರನೆಯ ಒಂದಂಶದ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳು, ಪ್ರೊಟೀನ್ ಅಂಟಿಜೆನ್ ಗಳು(ಪ್ರತಿಜನಕಗಳು) (ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಟಿಟಾನಸ್ (ನಂಜುನಿರೋಧ) ಅಥವಾ ಡಿಫ್ತೀರಿಯಾ(ಗಂಟಲು ಮಾರಿ) ಟೊಕ್ಸಾಯಿಡ್) ಅಥವಾ ಮರುಸಂಯಜಿತ ವಂಶವಾಹಿನಿ ಇದರಲ್ಲಿನ ಅಂಶಗಳು ಎಂದರೆ (ಹೆಪಟೈಟಿಸ್ ಬಿ ಪ್ರತಿಜನಕ ಪರಿಣಾಮ)ಒಳಗೊಂಡಿವೆ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ. ಇವುಗಳೂ ಕೂಡಾ TH ಮತ್ತು ರೋಗನಿರೋಧಕ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ಉಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ.ಆದರೆ ಮಾರಣಾಂತಿಕ ಟಿ ಅಂಗಾಂಶದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
ಡಿಎನ್ಎ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳು ಮೂರನೆಯ ತಲೆಮಾರಿನ ಲಸಿಕೆ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳಾಗಿವೆ.ಸಣ್ಣ ವೃತ್ತಾಕಾರದ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಲ್ ಡಿಎನ್ ಎ (ಇದನ್ನು ಪ್ಲಾಸ್ಮಿಡ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.ಇದನ್ನು ವಂಶಾವಳಿ ತಳಿಗಳಲ್ಲಿ ರಚಿತ,ಒಂದು ಅಥವಾ ಎರಡು ವಿವಿಧ ಪ್ರೊಟೀನ್ ಗಳ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತದೆ.(ಎಂಟಿಜೆನ್ಸ್ ಅಥವಾ ರೋಗ ಮೂಲದ ಕೋಶಗಳಿಂದ ತೆಗೆದ ಪ್ರತಿಜನಕಗಳು.) ಈ ಡಿಎನ್ ಎ ಸೂಜಿಮದ್ದು ಮೂಲಕ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದ ಇದು ಆತಿಥ್ಯ ಕೋಶಗಳ "ಆಂತರಿಕ ಯಂತ್ರಕಾರ್ಯಾಚರಣೆ"ಯಾಗಿದ್ದು ಇದು ಡಿಎನ್ ಎ ನ್ನು "ಗಣಿಸುತ್ತದೆ".ನಂತರ ಇದನ್ನು ರೋಗಕಾರಕ ಪ್ರೊಟೀನ್ ಆಗಿ ರೂಪಾಂತರಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಆತಿಥೇಯ ಕೋಶಗಳಿಂದ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾದ ಈ ಪ್ರೊಟೀನ್ ಗಳು ಪರಕೀಯ ಎನಿಸುತ್ತವೆ.ಅಲ್ಲದೇ ಮೇಲ್ಮೈ ಮೇಲೆ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ.ಹೀಗೆ ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಕೋಶಗಳು ಪ್ರಚೋದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತವೆ;ಇದು ನಂತರ ಹಲವು ರೋಗನಿರೋಧಿ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ.[1][2] ಈ ಡಿಎನ್ ಎ ಚುಚ್ಚುಮದ್ದುಗಳನ್ನು "ವಿಫಲಗೊಂಡ"ವಂಶವಾಹಿನಿ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ಚಿಕಿತ್ಸೆಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳೆನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪ್ಲಾಸ್ಮಿಡ್-ಚೋದಿತ ರೋಗನಿರೋಧಕವನ್ನು ಇಲಿಗಳ ಮೇಲೆ ಸೂಜಿಮದ್ದು ಮೂಲಕ ನೀಡಿದಾಗ ಇದನ್ನು ಮಾನವ ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಹಾರ್ಮೊನ್ ಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಬದಲಾಗಿ ಪ್ರಗತಿಯ ಪರ್ಯಾಯದ ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೇರ್ಪಡೆ ಮಾಡಲಾಯಿತು.[3]