ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆ ಅನ್ನುವುದು ೨೦ನೆಯ ಶತಮಾನದ ಅವಂತ್-ಗ್ರೇಡ್ನ ಕಲಾ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿದೆ, ಇದರ ಮೂಲ ಕರ್ತರು ಪಾಬ್ಲೊ ಪಿಕಾಸೊ ಮತ್ತು ಜಾರ್ಜೆಸ್ ಬ್ರಾಕ್ವೆ, ಇದು ಯುರೋಪಿನ ಚಿತ್ರಕಲೆ ಮತ್ತು ಶಿಲ್ಪಕಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಹತ್ತರವಾದ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ತಂದಿದೆ, ಮತ್ತು ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟ ಹೊಸಾ ಪ್ರಯತ್ನಗಳಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆಯಾಯಿತು. ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆಯ ಮೊದಲ ವಿಭಾಗವನ್ನು, ಅನಲೈಟಿಕ್ (ವಿಶ್ಲೇಷಕ) ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು ಆಧಾರಭೂತವಾಗಿ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಚಿಕ್ಕದೆಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಇದು ಫ್ರಾನ್ಸ್ನಲ್ಲಿನ ೧೯೦೭ ಮತ್ತು ೧೯೧೧ರ ಮಧ್ಯದ ಒಂದು ಪ್ರಧಾನ ಕಲಾ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿದೆ. ಇದರ ಎರಡನೆಯ ಹಂತ, ಸಿಂಥಟಿಕ್ (ಕೃತಕ) ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆಯಲ್ಲಿ, ಈ ಪ್ರಯತ್ನ ವಿಸ್ತಾರಗೊಂಡಿತು ಮತ್ತು ಸರ್ರಿಯಲಿಸ್ಟ್ ಪ್ರಯತ್ನ ಜನಪ್ರಿಯಗೊಂದ ಸಮಯವಾದ, ೧೯೧೯ರ ವರೆಗೂ ಜೀವನಾಧಾರವಾಗಿ ಉಳಿಯಿತು.
ಆಂಗ್ಲ ಕಲಾ ಚರಿತ್ರಕಾರ ಡಾಗ್ಲಾಸ್ ಕೂಪರ್, ಅವರ ಸೆಮಿನಲ್ ಪುಸ್ತಕ ದಿ ಕ್ಯೂಬಿಸ್ಟ್ ಎಪೋಕ್ ನಲ್ಲಿ, ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆಯ ಮೂರು ಹಂತಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು. ಪೂಪರ್ರ ಪ್ರಕಾರ, ಪಿಕಾಸೊ ಮತ್ತು ಬ್ರಾಕ್ವೆ ಸ್ಟೂಡಿಯೊಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಕಲಾ ಪ್ರಯತ್ನವನ್ನು ಮೊದಮೊದಲು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ "ಮೊದಲಿನ ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆ" (೧೯೦೬ರಿಂದ ೧೯೦೮ರ ವರೆಗೂ) ಇತ್ತು; ಎರಡನೆಯ ಹಂತವನ್ನು "ಎತ್ತರದ ಕ್ಯೂಬಿಸಂ" ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಯಿತು, (೧೯೦೯ರಿಂದ ೧೯೧೪ರ ವರೆಗೂ) ಈ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಜಾನ್ ಗ್ರಿಸ್ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಕಾರರಾಗಿ ಗೋಚರವಾದರು; ಮತ್ತು ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಕೂಪರ್ "ನಂತರದ ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆ"ಯನ್ನು (೧೯೧೪ರಿಂದ ೧೯೨೧ರ ವರೆಗೂ) ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆಯ ಮೂರನೆಯ ಹಂತ ಎಂದೂ, ಆಧಾರಭೂತ ಅವಂತ್-ಗ್ರೇಡ್ (ಪ್ರಗತಿಪರ ಗುಂಪು) ಪ್ರಯತ್ನವೆಂದೂ ಪ್ರಸ್ತಾಪಿಸಿದರು.[1]
ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆಯ ಕಲಾಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ, ಮುರಿದುಬಿದ್ದ ಆಬ್ಜೆಕ್ಟ್ (ವಸ್ತು)ಗಳನ್ನು, ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಲಾಗುವುದು ಮತ್ತು ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮರು-ಜೋಡಿಸಲಾಗುವುದು-ಇಲ್ಲಿ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ಚಿತ್ರಿಸುವುದರ ಬದಲಾಗಿ, ವಿಷಯವನ್ನು ಬಹು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸಲು ಕಲಾವಿದ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಬಹು ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳಿಂದ ಚಿತ್ರಿಸುವನು. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮೇಲ್ಮೈಗಳು ಹೊರನೋಟದ ಯಾದೃಚ್ಚಿಕವಾದ ಕೋನಗಳಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಹಾಯ್ದು, ಆಳದ ಸುಸಂಬದ್ಧ ಗ್ರಹಿಸುವಿಕೆಯನ್ನು ಅಳಿಸಿಹಾಕುತ್ತವೆ. ಹಿನ್ನಲೆ ಮತ್ತು ವಸ್ತುಗಳ ಸಮತಲಗಳು ಪರಸ್ಪರ ಭೇದಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ, ಪೊಳ್ಳಾದ ಅನಿಶ್ಚಿತ ಸ್ಥಳದ ರಚನೆಯನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ, ಇದು ಘನಾಕೃತಿ ಕಲೆಯ ವಿಶಿಷ್ಟ ಲಕ್ಷಣಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿದೆ.