მყარი დისკი
From Wikipedia, the free encyclopedia
მყარი დისკი არის კომპიუტერული მონაცემთა შესანახი მოწყობილობის ტიპი, რომელიც ინახავს ციფრულ ინფორმაციას მაგნიტურ დისკებზე ან მყარი მდგომარეობის დისკებზე. ის კომპიუტერების, ლეპტოპების და სხვა ციფრული მოწყობილობების განუყოფელი ნაწილია, რადგან ის მოქმედებს როგორც ძირითადი საცავი მომხმარებლის ყველა ფაილისა და პროგრამისთვის.
მყარი დისკები ჩვეულებრივ გამოიყენება მუსიკის, ვიდეოების, ფოტოების და პროგრამული აპლიკაციების შესანახად. ისინი ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას ციფრული ინფორმაციის სარეზერვო ასლისთვის, რომელიც ინახება სხვა საცავ მოწყობილობებზე, როგორიცაა USB დისკები, CD-ROM, DVD და ფლეშ დრაივები.
როდესაც მყარი დისკი გამოიყენება მონაცემების შესანახად, ის იწერება ციფრული ბიტების სახით დისკზე ან მყარი მდგომარეობის დისკზე. დისკზე არსებული ინფორმაციის თითოეული ბიტი ცნობილია, როგორც ბიტის სექტორი. მყარი დისკი დაყოფილია სექტორებად მონაცემების ორგანიზების მიზნით, რადგან თითოეული სექტორი შეიცავს გარკვეული რაოდენობის მონაცემებს.