კაზაკები
From Wikipedia, the free encyclopedia
კაზაკები (რუს. Казаки; უკრ. Козаки; პოლ. Kozacy) — ასე ეწოდებოდათ გაქცეულ გლეხებს რუსეთსა და უკრაინაში, რომლებიც სახლდებოდნენ განაპირა აუთვისებელ მიწებზე და გასამხედროებულ თავისუფალ თემებს ქმნიდნენ. რუსეთის სახელმწიფომ კაზაკთა თემები თანდათანობით დაიმორჩილა და თავის სამსახურში ჩააყენა. კაზაკთა ლაშქარს მეფის მთავრობა იყენებდა როგორც საგარეო ომებში, ისე ქვეყნის შიგნით, სახალხო გამოსვლების ჩასახშობად.