გამოქვაბული
From Wikipedia, the free encyclopedia
გამოქვაბული, ქვაბი — კლდეში გამოღრმავებული ადგილი, მღვიმის საპირისპიროდ ქართულ სპელეოლოგიურ და არქეოლოგიურ ლიტერატურაში ადამიანის მიერ გამოკვეთილ ხელოვნურ ღრმულს აღნიშნავს. გამოიყენებოდა საცხოვრებლად, სახიზრად, სალოცავად, პირუტყვის სადგომად, დოვლათის შესანახად და სხვა. განსაკუთრებით ფართოდ იყენებდნენ ძველი წელთაღრიცხვის I ათასწლეულის I ნახევრიდან (რკინის იარაღის ათვისების შემდეგ).