Remove ads
წიფელი (ლათ. Fagus) — ერთსახლიან, ცალსქესიან ანემოფილურ მცენარეთა გვარი წიფლისებრთა ოჯახისა. ფოთოლმცვივანი ხეებია. გავრცელებულია ევროპის, კავკასიის, წინა აზიის ჩრდილოეთ მხარის, აზიისა და ჩრდილოეთ ამერიკის აღმოსავლეთ ნაწილის ოკეანური ჰავის მთიან ოლქებში. გვარში 10 სახეობაა. ნელა იზრდება, ცოცხლობს 400 წელს და მეტსაც.[1]
| წიფელი | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 წიფლის ტყე | ||||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| ლათინური სახელი | ||||||||||||||
| Fagus | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
საქართველოში ხარობს აღმოსავლური წიფელი. მისი სიმაღლე 34-40 მ (იშვიათად 50 მ) აღწევს. მძლავრი წელში გამართული ხეა, აზიდული ვარჯი და გლუვი ნაცრისფერი ქერქი აქვს. გავრცელებულია როგორც კავკასიის მთიანეთში, ასევე ჩრდილოეთ ირანში, ჩრდილოეთ ანატოლიაში, ხოლო ადგილობრივ — აღმოსავლეთ ბალკანეთში.
წიფელი მაღალი სიხშირის, შეკრულ და დაბურულ კორომებს ქმნის. იგი საქართველოს მთავარი ტყის შემქმნელი სახეობაა. ტყის ვერტიკალური გავრცელების ზედა საზღვართან იზრდება გაღუნული და ტანბრეცილი ხეების სახით. წიფლის მერქანს საუკეთესო ფიზიკური და ტექ. თვისებები აქვს, მეტად გამძლეა წყალში. წიფლის ნაყოფი (წიწიბო) მდიდარია ცხიმი, შეიცავს ალკალოიდს ფაგინს. იჭმება, გემრიელია, მაგრამ უმი მაწყინარია. ტყის მრავალი ბინადარის მთავარი საკვებია; შინაური ცხოველების, ჩვეულებრივ ღორების, გამოსაკვებად საუკეთესოა. ხდიან სასურსათო და ტექნიკურ ზეთს.
ანტარქტიკული წიფელი, რომელიც Nothofagus-ის გვარს (17 სახეობას აერთიანებს) მიეკუთვნება, გავრცელებულია სამხრეთ ნახევარსფეროში.
Remove ads
- დოლუხანოვი ა., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 333-334.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads