მარკ რუბინშტეინი

მარკ მიხეილის ძე რუბინშტეინი (დ. 26 ნოემბერი [ძვ. სტ. 13 ნოემბერი], 1915, თბილისი, საქართველო, — გ. 29 ივნისი, 1978, იქვე]) — საბჭოთა გეოლოგი, საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის წევრ-კორესპონდენტი (1974), გეოლოგიის მინერალოგიურ მეცნიერებათა დოქტორი (1967), პროფესორი (1968). სკკპ წევრი 1944-იდან. 1938 წელს დაამთავრა ს. კიროვის სახელობის საქართველოს ინდუსტრიული ინსტიტუტი. 1945-იდან მუშაობდა საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის ა. ჯანელიძის სახელობის გეოლოგიის ინსტიტუტში, სადაც 1954-1955 ხელმძღვანელობდა პეტროგრაფიის განყოფილებას, 1955-იდან — ქანების აბსოლუტური ასაკის ლაბორატორიას. 1969-1976 იყო ამავე ინსტიტუტის დირექტორის მოადგილე სამეცნიერო დარგში. პედაგოგიურ მოღვაწეობას ეწეოდა ვ. ი. ლენინის სახელობის საქართველოს პოლიტექნიკურ ინსტიტუტში (1944–1954) და თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში (1954-იდან).

მარკ რუბინშტეინი
დაბ. თარიღი	13 (26) ნოემბერი, 1915
დაბ. ადგილი	თბილისი, ტფილისის გუბერნია, რუსეთის იმპერია
გარდ. თარიღი	29 ივნისი, 1978(1978-06-29) (62 წლის)
გარდ. ადგილი	თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ
მოქალაქეობა	რუსეთის იმპერია ამიერკავკასიის დემოკრატიული ფედერაციული რესპუბლიკა  საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკა  სსრკ
საქმიანობა	გეოლოგი
ჯილდოები	საპატიო ნიშნის ორდენი

რუბინშტეინის შრომები ძირითადად შეეხება აბსოლუტური გეოქრონოლოგიის, სეისმოტექტონიკის, რეგიონული გეოლოგიის საკითხებს. საქართველოს სსრ სახელმწიფო პრემია (1973). დაჯილდოებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენით და მედლით.

ლიტერატურა

• ჯავრიშვილი ვ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 8, თბ., 1984. — გვ. 465.