პავლე საყვარელიძე

პავლე საყვარელიძე (დ. 1882, საქარა, შორაპნის მაზრა — გ. 10 აგვისტო, 1937) — ქართველი პოლიტიკოსი, საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრი.

პავლე საყვარელიძე
დაბადების თარიღი	1882
დაბადების ადგილი	საქარა
გარდაცვალების თარიღი	10 აგვისტო, 1937(1937-08-10)

ბიოგრაფია

პავლე საყვარელიძე დაიბადა 1882 წელს, შორაპნის მაზრის სოფელ საქარაში.

უმაღლესი განათლება მიიღო რუსეთისა და შვეიცარიის უნივერსიტეტებში. იყო რუსეთის სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის „მენშევიკების“ ფრაქციის წევრი. პარტიის იმერეთ-სამეგრელოს კომიტეტის წევრი და ორგანიზატორი; პარტიული ფსევდონიმი — „დიდი პავლე“ (რათა განესხვავებინათ „პატარა პავლესგან“); აქტიურად მონაწილეობდა 1905 წლის რევოლუციურ გამოსვლებში იმერეთსა და გურიაში.^[1] 1917 წლის ნოემბერში აირჩიეს საქართველოს ეროვნული საბჭოს წევრად. 1918 წლის განმავლობაში იყო საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პარლამენტის წევრი. იმავე წელს იყო გაზეთ „ალიონის“ რედაქტორი. 1919 წლის 12 მარტიდან არჩეული იყო საქართველოს რესპუბლიკის დამფუძნებელი კრების წევრად საქართველოს სოციალ-დემოკრატიული მუშათა პარტიის სიით; იყო სარეგლამენტო, სახელოვნებო, ტექნიკური და საკონსტიტუციო კომისიების წევრი. 1921 წელს, საბჭოთა რუსეთის მიერ საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის ოკუპაციის შემდეგ დარჩა საქართველოში და ჩამოშორდა პოლიტიკურ საქმიანობას.

ლიტერატურა

• ხვადაგიანი ი., „საქართველოს დამფუძნებელი კრება 1919“, თბილისი: „საბჭოთა წარსულის კვლევის ლაბორატორია“, 2016. — გვ. 360, ISBN 978-9941-0-9318-0.

სქოლიო

1. ჟღენტი თ., 1905 წელი გურიაში, ტფილისი: სახელგამი, 1927. — გვ. 74-75.