კალევალა

კალევალა (ფინ. Kalevala) — XIX საუკუნის ეპოსი. კარელიურ და ფინურ ფოლკლორსა და მითოლოგიაში შემორჩენილი ზეპირსიტყვიერი გადმოცემების საფუძველზე შეადგინა ელიას ლენროტმა.^[1]

კალევალას პირველი გამოცემის ყდა, 1835

ის კარელიის და ფინეთის ეროვნულ ეპოსს წარმოადგენს და მიიჩნევა ფინური ლიტერატურის ყველაზე მნიშვნელოვან ნაწარმოებად. ის წარმოადგენდა ფინური ეროვნული იდენტობის ჩამოყალიბების საფუძველს. მან განაპირობა ფინური ენის ინტენსიფიკაცია და ბოლოს 1917 წელს ფინეთის მიერ რუსეთისგან დამოუკიდებლობის გამოცხადება.^[2][3]

კალევალას პირველი ვერსია (ძველი კალევალა) 1835 წელს გამოიცა. დღეისთვის ცნობილი კალევალა გამოცემულია 1849-ში დაყოფილია 50 ხალხურ ამბად (ფინურად:runot) და შედგება 22,795 ლექსისგან.^[4]

ლექსის ნიმუში

იხილეთ აგრეთვე

• კალევიპოეგი

ლიტერატურა

• Schoolfield, George C., რედ. (1998), A History of Finland's Literature, ISBN 978-0-8032-4189-3
• Alho, Olli, რედ. (1997), Finland: a cultural encyclopedia, ISBN 978-951-717-885-3
• Kallio, Veikko (1994), Finland: A Cultural Outline, ISBN 978-951-0-19421-8
• Branch, Michael; Hawkesworth, Celia, რედ-ები. (1994), The Uses of Tradition: a Comparative Enquiry Into the Nature, Uses and Functions of Oral Poetry in the Balkans, the Baltic and Africa, ISBN 978-0-903425-38-4
• Honko, Lauri, რედ. (1990), Religion, Myth, and Folklore in the World's Epics, ISBN 978-0-89925-625-2
• Pentikäinen, Juha Y. (1999), Kalevala Mythology, ISBN 978-0-253-33661-3