ბეჟან I დადიანი

ბეჟან I დადიანი (გ. 1728, გეგუთი) — ოდიშის მთავარი 1715-1728, გიორგი II ლიპარტიანის ძე. 1704-იდან ითვლებოდა "ლეჩხუმის ბატონად". 1714 მამა დააპატიმრა, მისი "მისანდონი" ამოხოცა და დადიანი გახდა. თავიდანვე ცდილობდა განემტკიცებინა თავისი ხელისუფლება, გაეფართოებინა ოდიშის სამთავრო, ლიხთიმერეთში პირველობა მოეპოვებინა და განედევნა ოსმალო დამპყრობლები. 1717 წელს მონაწილეობდა გურიის სამთავროში გიორგი IV გურიელის ტახტიდან ჩამოგდებასა და ქაიხოსრო III გურიელის გამთავრებში. განსაკუთრებით გაძლიერდა 1720-1721-იდან, როდესაც იმერეთში ახლად გამეფებული ალექსანდრე V-ის მეურვეობა ჩაიგდო ხელში. ახალგაზრდა მეფეს მან ცოლად შერთო თავისი ასული მარიამი და 1721-1728 ფაქტობრივად განაგებდა იმერეთის სამეფოს. ბევრჯერ მეფის მოკვლაც დააპირა, მაგრამ ვერ მოახერხა. ალექსანდრე V ცდილობდა აღეკვეთა მისი ძლიერება. არც ოსმალეთის ხელისუფალთ მოსწონდათ გაძლიერებული ვასალი, რომელსაც რუსეთის მომხრეობას აბრალებდნენ. ბეჟან I დადიანი მოკლეს ოსმალებმა გეგუთში.

	„ႭႨႥ. აქა დადიანი ბეჟან მოკლეს თათართა.“
	(შემოქმედის გულანი)

ტერმინს „ბეჟან“ აქვს სხვა მნიშვნელობებიც, იხილეთ ბეჟან.

ლიტერატურა

• სოსელია ო., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 311.