ლევონ VI
From Wikipedia, the free encyclopedia
ლევონ VI (სომხ. Լեւոն Զ Լուսինյան, ხშირად ლევონ V დ. 1342 — გ. 29 ნოემბერი, 1393) — კილიკიის სომხეთის უკანასკნელი მეფე. ზეობდა 1374–1375 წლებში.
სწრაფი ფაქტები კილიკიის სომხეთის მეფე, კორონაცია: ...
ლევონ VI ლუზინიანი | |
---|---|
Լևոն Զ Լուսինյան Léon VI de Lusignan | |
კილიკიის სომხეთის მეფე | |
კორონაცია: | 1374 წლის 14 სექტემბერი |
მმართ. დასაწყისი: | 1374 |
მმართ. დასასრული: | 1375 |
წინამორბედი: | კონსტანდინ V |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 1342 |
დაბ. ადგილი: | კვიპროსი |
გარდ. თარიღი: | 1393 |
გარდ. ადგილი: | პარიზი |
მეუღლე: | მარგარიტა დე სუასონი, იგივე მარიუნ |
შვილები: |
ძე: გვიდო ასული: მარია (უცნობი საყვარლისგან) |
დინასტია: | ლუზინიანები |
მამა: | იოანე დე ლუზინიანი |
დედა: | სოლდანა ბაგრატიონი |
რელიგია: | კათოლიციზმი |
ხელმოწერა: | |
ეროვნება: | სომეხი |
დახურვა
ლევონი იყო იოანე დე ლუზინიანის (სომხეთის რეგენტისა და კონეტაბლის) შვილი. დედამისი იყო საქართველოს მეფის გიორგი V ბრწყინვალის ასული, სოლდანა (დასავლურ ქრონიკებში - სოლდანა ქართველი). 1360 წელს გახდა ხმლის ორდენის რაინდი, ხოლო 1372 წლის 17 ოქტომბერს გახდა იერუსალიმის სენეშალი.