იპოლიტო II დ’ესტე

იპოლიტო II დ’ესტე (იტალ. Ippolito II d’Este; დ. 25 აგვისტო 1509, ფერარა — გ. 2 დეკემბერი 1572, ფერარა) — იტალიელი კარდინალი და სახელმწიფო მოღვაწე. ფერარას, მოდენასა და რეჯოს ჰერცოგის ალფონსო I-ის და მისი მეუღლის ლუკრეცია ბორჯიას მეორე ვაჟი.

იპოლიტო II დ’ესტე იტალ. Ippolito II d'Este
მილანის არქიეპისკოპოსი
20 მაისი, 1519 — 19 მარტი, 1550 — 67
წინამორბედი:	იპოლიტო I დ’ესტე
მემკვიდრე:	ჯოვანი ანჯელო არჩინოლდი
დაბადება:	25 აგვისტო, 1509 ფერარა, ფერარას საგრაფო
გარდაცვალება:	2 დეკემბერი, 1572 (63 წლის) რომი, პაპის ოლქი
დინასტია:	დ’ესტე
კარდინალი:	20 დეკემბერი, 1538

10 წლის ასაკში პატარა იპოლიტო, ბიძის იპოლიტო I დ’ესტეს მემკვიდრედ დაინიშნა მილანის არქიეპისკოპოსად. 1539 წელს საფრანგეთის მეფის ფრანსუა I-ის უშუალო ჩარევის შედეგად იპოლიტო II-ემ კარდინალის ქუდი მიიღო. ფრანსუა I იმედოვნებდა, რომ ეს უკანასკნელი სამაგიეროდ საფრანგეთის პოლიტიკის მხარდამჭერი იქნებოდა რომის პაპის კარზე. იპოლიტომ, როგორც საფრანგეთის კანდიდატმა რამდენიმე კონკლავზე მიიღო მონაწილეობა, თუმცა პაპად არჩეული არ იქნა.

იპოლიტო II-ემ ქალაქ ტივოლიში ააგო ცნობილი სასახლე ვილა დ’ესტე. დაკრძალულია იქვე.

იხილეთ აგრეთვე

• დინასტია დ’ესტე

ლიტერატურა

• მერი ჰოლინგსვორთი (2005). «The Cardinal’s Hat». Woodstock & NY: Overlook Press. ISBN 1-58567-680-2.
• რობერტო ბორჯია (2009). „In memoria del cardinale di Ferrara Ippolito II d’Este nel cinquecentesimo anniversario della nascita“ (1509—2009). Триволи RM: Liceo classico statale «Amedeo di Savoia».
• Inventario dei beni del cardinale Ippolito II d’Este trovati nel palazzo e giardino di Tivoli (3-4 dicembre 1572)